We huurden een appartement op 49 Travessa de Cedofeita in Porto, Portugal, en verloren veel geld omdat de eigenaar, Marcelo Eduardo de Aguiar Ferreira, weigerde ons ook maar een cent terug te geven toen we moesten verhuizen. Sterker, hij hield zelfs een groot deel van onze borg. Hoe dat zo kwam? Dat ga ik je nu vertellen…
Eigenlijk komt het erop neer dat we te optimistisch waren. Het plan was dat we er twee maanden van de ‘grote stad’ zouden gaan genieten. We hadden veel mooie dingen gehoord van Porto en de Portugezen en we waren dan ook overtuigd dat we een geweldige tijd zouden hebben. Helaas kwamen we direct vanaf de start in de problemen.
We hadden onze huuraccommodatie zorgvuldig uitgekozen. Het moest in het centrum zijn, twee slaapkamers hebben (ik snurk heel hard, dus je wilt me niet de hele nacht naast je hebben liggen) en er moest een tuin bij zijn, zodat we niet drie keer per dag naar een park hoefden te gaan om de hond te laten plassen. Want zowel de hond als de kat mochten mee.
Welkom in 49 Travessa de Cedofeita
We vonden een perfecte plek op 49 Travessa de Cedofeita, pal naast het prima restaurant Coupage 51. De eigenaar van het appartement, Marcelo de Aguiar Ferreira, verhuurde ons ook een garage op ongeveer 15 minuten loopafstand. Al bij het boeken ergens in juli 2019 hebben we een maand vooruit betaald met een bankoverschrijving. €850 voor het appartement en €150 voor de parkeerplek. Helaas was er enkele dagen voor ons vertrek slecht nieuws. De eigenaar had, zo mailde hij ons, een rechtszaak verloren tegen de universiteit, die de eigendom van de tuin opeiste. We zouden er dus geen gebruik van kunnen maken. Er was geen tuin! Terwijl dat juist de doorslag had gegeven bij de selectie van ‘ons’ vakantiehuisje! We begonnen op de Facebook-groep Expats in Porto meteen verwoed rond te vragen over de parken in de buurt. Hoe ver was het lopen? Mocht de hond er überhaupt in?
Ik mailde Marcelo met de boodschap: “OK, het is te kort dag om iets anders te vinden, we komen zoals afgesproken op zondag 4 januari aan en kijken of we het redden.” Bij aankomst vroeg de dame die de check-in deed ons om een borgsom, een voorschot op de elektriciteit plus de toeristenbelasting. In totaal nog eens 350 euro. Ik heb betaald, want deze tussenpersoon deed alleen maar haar werk en bovendien… waar konden we anders heen?
49 Travessa de Cedofeita val tegen
Toen we ons eenmaal in het appartement hadden genesteld, bleek het gebrek aan tuin niet het enige dat er mis aan was. Zo ging geen van de tussenmuren tot aan het plafond! Ze waren allemaal open van boven. Dit betekent dat de ruimten niet van elkaar gescheiden waren en je overal in het appartement elke hoest en zucht kon horen. Mijn vrouw en ik zijn al 30 jaar samen, dus zij raakt echt niet meer van streek van mijn scheten en snurken, maar we hadden juist een appartement met tweede slaapkamer gekozen om een min of meer geluidsdichte ruimte te hebben!
Bovendien… het hok was KOUD! Er waren glazen plafonds in de centrale woonkamer en in de badkamer, en er was nauwelijks isolatie. In de douche/toiletruimte kon je mensen buiten horen praten en de keuken van het restaurant ernaast ruiken. Iemand had wat bubbeltjesplastic in de gaten tussen het dak en de muur geduwd, maar dit was lang niet genoeg om de kou buiten te houden. Het was ijskoud in het hele appartement. Normaal gesproken zou je dan op zijn minst één kamer lekker verwarmen, waar je je kunt terugtrekken. Maar had ik al gezegd dat de kamers geen muren hadden?
De eigenaar vertelde ons dat we de elektrische radiatoren moesten gebruiken, maar ik berekende al snel dat 5 radiatoren van 1000kW = 5000kWh x 25 cent per uur €1,25 per uur zouden zijn, alleen maar om het appartement minder onaangenaam te maken! En we waren in Porto met een online ‘werkvakantie’, waarbij ik gewoon zou blijven schrijven voor mijn klanten. Ik zou dus regelmatig hele dagen thuis zitten, waardoor de verwarming ons ongeveer €25 per dag extra zou kosten!
Weg uit 49 Travessa de Cedofeita
Dit, samen met een heleboel andere kleine onvolkomenheden waar ik nu niet op in zal gaan, deed ons besluiten om toch maar een andere plek te gaan zoeken. Ik vertelde de eigenaar op dinsdag dat we een alternatieve plek hadden gevonden (met twee aparte slaapkamers plus een kleine tuin en een eigen parkeerplaats op Praça Pedro de Nuñes, randje centrum) en de volgende donderdag zijn we verhuisd. Al met al hebben we vier nachten in het eerste appartement gewoond.
Toen we uit 49 Travessa de Cedofeita verhuisden, vertelde de eigenaar ons dat we snel de sleutels van het huis en de garage moesten teruggeven, omdat het een erg drukke tijd was.
Helaas was Hiromi intussen ziek geworden. Een gemene griep die ze in het Siberische appartement op 49 Travessa de Cedofeita had opgepikt. In het nieuwe appartement heeft ze drie dagen lang in bed liggen zweten en bibberen. Ik onderhield intussen contact met de eigenaar en kreeg hem uiteindelijk zo ver om zich uit te spreken over een financiële regeling. Nou…
The big ‘Marcelo Eduardo de Aguiar Ferreira rip off’!
Hij besloot zonder enig overleg dat hij ons geld niet terug zou geven. Geen cent! Bovendien trok hij de huur voor vier dagen af van de borgsom, net als de kosten voor een volle maand internet (€44,90) plus elektriciteit en water voor vier dagen. We betaalden een borg van €350 en hij wilde ons daarvan slechts €91 teruggeven. Hij hield dus €260. Plus de €1000 euro die we al betaald hadden voor de 1e maand huur. De vier dagen in de bevroren hel van 49 Travessa de Cedofeita hadden ons dus €1260,- gekost!
Zijn excuus? Wij hebben eenzijdig de huur opgezegd, we hebben zijn alternatieve appartementen niet geaccepteerd en hij zou de plek niet kunnen verhuren omdat ‘alle kalenders gesloten zijn’.
Klacht tegen Marcelo Eduardo de Aguiar Ferreira
Helaas kunnen we er niet veel aan doen. Behalve wellicht een formele klacht indienen bij het toeristenbureau en de verschillende sites die Marcelo Eduardo de Aguiar Ferreira gebruikt om reclame te maken voor zijn ‘Cedofeita Huis’ op 49 Travessa de Cedofeita. En ik kan een paar artikelen schrijven in verschillende talen op mijn Franse, Nederlandse en Engelse blogs. Artikelen zoals dit, waarin ik de naam Marcelo Eduardo de Aguair Ferreira een paar keer noem, samen met het adres van het appartement, zodat deze informatie goed te vinden zal zijn op Google. Op deze manier, zelfs als hij ons niets van ons geld teruggeeft, zal HIJ uiteindelijk de verliezer zijn. Want potentiële huurders weten nu: “Marcelo van 49 Travessa de Cedofeita nam ons geld aan en kwam vervolgens zijn beloftes niet na!”.
Porto verziekt op 49 Travessa de Cedofeita
Enfin. Met al dit gedoe waren we Porto een beetje zat. Het nieuwe appartement was best leuk en comfortabel en de eigenaar was een schat van een man, maar overal waar we kwamen hadden we het koud. In het restaurant, in de kroeg, op straat… KOUD! Het werd een soort rode (of liever: blauwe) draad van onze Porto-ervaring. Er was maar één ding waar we echt naar uitkeken… de reis terug naar ons eigen comfortabele huis in Tournus in de Zuid-Bourgogne, waar het buiten vriest maar binnen behaaglijk is. Dus besloten we Porto maar achter ons te laten.
Gelukkig was de eigenaar van het tweede appartement wél erg aardig en begripvol. Toen we hem vertelden dat we vroeg zouden vertrekken, stemde hij er direct mee in om ons het ongebruikte deel van ons geld terug te geven. Terwijl hij eigenlijk méér recht had om een terugbetaling te weigeren dan Marcelo Eduardo, omdat deze laatste een echte wanprestatie leverde.
Terwijl ik dit schrijf zitten we in een hotel in de buurt van Périgueux, Frankrijk, op nog maar 4,5 uur rijden van ons eigen veilige huis. Waar het hopelijk lekker warm is.
Read this article about 49 Travessa de Cedofeita in English
Lire cet article sur 49 Travessa de Cedofeita en Français
Wat een hufter, zeg, die Marcelo van 49 Travessa de Cedofeita in Porto. Het leek mij leuk om dat ook eens te doen, overwinteren in Porto. Maar als ik dat nog eens onderneem zeker niet bij Marcelo!