Eind jaren ’80 werkte ik als reisleider voor Delta Travel in Amsterdam. We deden incoming tourism, en ik gidste vooral groepen zakenlieden die de reis cadeau kregen van hun werkgever, als ‘incentive trip’. Maar er waren ook groepen met relaties van Nederlandse bedrijven. Een van die trips herinner ik me nog heel goed. Potentiële klanten uit verschillende landen, uitgenodigd door Fokker Aircraft, ik denk voor de introductie van de Fokker 70, een prachtig nieuw stukje Neerlands trots. Er zaten inkopers van vliegtuigmaatschappijen bij, maar ook ministers van Afrikaanse landen.
Zelfs jij kunt makkelijk leesbare teksten leren schrijven, zonder coaching!
Waarom ingewikkeld schrijven als makkelijk leesbare teksten óók voldoen?
Sommige mensen hebben een formele schrijfstijl nodig als een soort van houvast. Ze gebruiken standaardformuleringen als bouwblokken voor hun zinnen. Je ziet ingewikkelde taalconstructies vooral bij ambtenaren en andere mensen die regelmatig moeilijke stukken schrijven. Zelf hebben ze dat niet door. Ze komen deze constructies de hele dag tegen. Het is hun taal.
Ze lezen of schrijven bijvoorbeeld de volgende zin:
“De besluitvorming betreffende het onderhavige beleid met betrekking tot jongeren met afstand tot de arbeidsmarkt wordt gemandateerd aan een door de gemeentelijke overheid samen te stellen klankgroep.”
Voor de gemiddelde lezer is dit bijna een buitenlandse taal: Ambtenarees. Maar niet voor ambtenaren, want die spreken het vloeiend. Zij vertalen uitdrukkingen als Lees verder
De onvermijdelijke taalprobleem* waarvan je wist dat die zou komen
Die boze mannetje blaast zijn kaak
Ik had het pas nog over ‘je kan’ en ‘u heeft’, waar ik me behoorlijk aan irriteer. En nu zie ik weer een andere fout die zich steeds vaker de kop opsteekt. Ik heb het over de vervanging van ‘de’ in plaats van ‘het’. Dit komt door al die allochtone buitenlanders, die geen mannelijk en onzijdig uit elkaar kunnen onderscheiden. Misschien zijn het mensen die alleen ‘the’ kennen. ‘The’ heeft dezelfde letters als ‘het’ maar dan door de war gehusseld. Die mensen zeggen dan ‘die meisje’ of ‘een grote raadsel’. Fout!
En het gaat echt niet alleen om Jan van de gestampte pet. Zelfs mensen met een hoog opgeleid niveau noteren dingen op als: “Maison Descartes was een instituut met een goede imago, die promotie maakte voor de Franse taal en cultuur.”
Een goede imago! Het instituut die!
Nee hè?
Ja, toch!
Helaas genoeg komen deze soort fouten niet alleen voor bij nieuwe of domme Nederlanders. Je ziet het ook bij zij die best weten dat het ‘het instituut’ is maar die er geen been tegen hebben om daar ‘die’ aan vast te koppelen.
Terwijl, taal is zóóó belangrijk om je goed uit je woorden te drukken! Dus gaan we allemaal een beetje beter uit onze doppen opletten, ja?
* in dit bericht bevat een tig aantal contaminaties. Kun jij er de vinger op wijzen?
U heeft en jij kan – reactionair taalverhaal* van oude azijnpisser
Tijdens mijn studie Neerlandistiek las ik het boek ‘Language Change, progress or decay’ van Jean Aitchison. Die geeft daarin alleraardigste voorbeelden van hoe taal zich aanpast aan of juist verzet tegen culturele en maatschappelijke ontwikkelingen. Hoe bijvoorbeeld mensen in religieuze dorpen als Volendam en Huizen zich vastklampen aan hun eigen dialect om zich teweer te stellen tegen een seculiere omgeving. En hoe jongerentaal zich ontwikkelt als recalcitrant monument voor de zelfstandig wordende geest. Aitchison leerde mij niet al te rigide te reageren en te accepteren dat taal nu eenmaal verandert.
Ordnung muß sein, ook in taal
Dat was veertig jaar geleden. Met het klimmen der jaren merk ik toch dat bepaalde veranderingen me danig aangrijpen. Is het mijn behoefte om me te bewijzen als ervaren taalgebruiker? Wil ik graag laten merken dat ik het beter weet? Ben ik Lees verder
XR zoekt zwaargewicht demonstranten
Elke dag komen duizenden mensen bij elkaar om de A12 te blokkeren.
Toch is de opkomst letterlijk te mager.
We zien helaas vooral jonge, gezonde, slanke mensen hun lichaam in de strijd werpen.
Lichtgewichten die met een politiemannetje of vier weg te slepen zijn.
Dat zet onvoldoende zoden aan de dijk voor ons zwaarwegende doel!
We zoeken daarom niet alleen méér demonstranten, maar vooral ook zwaardere demonstranten!
Dus ben jij een heavy-weight met indrukwekkende spierbundels?
Of ben je een gezellige papzak met vele kilo’s vet op zware botten?
Vanaf 110 kilo benader je de onversleepbaarheid en pas je in ons ideaalbeeld.
Kom dus naar de A12 en versterk onze menselijke blokkade!
Met jouw inzet legt de boodschap van Extinction Rebellion nóg meer gewicht in de schaal.
De rechtse pers is kwaadwillig en rancuneus
De afgelopen weken werd weer eens duidelijk dat de media aan de rechterkant van het politieke spectrum niet geïnteresseerd zijn in objectieve berichtgeving. Ze steken hun energie vooral in het bedenken van relletjes ter beschadiging van alles wat links is. Zo kopten diverse rechtse media vorige week triomfantelijk:
Rob Jetten pakt vliegtuig naar Groningen!
Dat klinkt inderdaad belachelijk. Dat de minister die probeert iedereen minder te laten vliegen zelf opstapt voor een vlucht van 20 minuten van Amsterdam naar Groningen.
Typisch geval van “Doe wat ik zeg, niet wat ik doe.”
Maar hoe zit het nou eigenlijk echt? Nou, zo:
Een privé-jet van de regering vliegt van Schiphol naar Groningen om daar de koning op te halen die samen met Rob Jetten naar Madrid zal vertrekken voor een officieel bezoek.
Jetten is niet in Groningen. Die stapt dus in Amsterdam in dat vliegtuig, ontmoet de koning in Groningen en vliegt samen met de majesteit naar Madrid.
Meteen heel rechts Nederland over de zeik: “Klimaatminister Rob Jetten pakt regeringsvliegtuig van Amsterdam naar Groningen. SCHANDE! ”
Nee, wat had hij dan moeten doen? Met een auto over de snelweg om exact hetzelfde traject af te leggen als het vliegtuig dat tóch vliegt? En dan die auto leeg terug?
Lieve rechtse medeburgers… als je je nou tóch druk wilt maken over de uitspattingen van links Nederland, verzin dan iets dat er werkelijk toe doet.
Is Frans Timmermans een linkse zakkenvuller?
Zodra duidelijk werd dat Frans Timmermans de nieuwe fractieleider van PVDA/GroenLinks zou worden, sprongen allerlei rechtse figuren met veel misbaar uit hun vel.
Eigenlijk hadden ze weinig concreets in te brengen tegen Frans, die bekend staat als een capabele bestuurder, internationaal gerespecteerd, erudiet en een taalvaardige, open debater. Precies wat je hebben moet als premier, zou je zeggen. Eindelijk eens géén toegeknepen billen als de premier iets in het Engels moet zeggen.
Na een razende brainstorm om toch íets tegen Frans in te brengen, schoof de rechterflank twee thema’s in het centrale spotlicht:
Frans is te oud.
Frans is te rijk.
Corporate genocide – multinationals plegen massamoord voor financieel gewin
Milieuorganisaties, meteorologen, ecologen, biologen, entomologen, ornitologen, medisch specialisten… zo’n beetje de complete wetenschap waarschuwt voor de rampzalige gevolgen van onze omgang met de aarde. We rijden, vliegen, verwarmen, koelen, kweken, fokken en consumeren onszelf naar de ratsmodee. De laatste tijd ligt de nadruk vooral op onze individuele verantwoordelijkheid. We moeten zuiniger zijn met energie, minder vlees eten, gezonder leven, stoppen met roken en alcohol drinken, meer bewegen, een elektrische auto en zonnepanelen kopen.
Tenminste, als je de main stream media mag geloven, want er zijn ook stromingen die zeggen dat het allemaal wel meevalt en dat we rustig zo door kunnen leven als we gewend zijn. Dat de overheid ons iets wijs wil maken om er zelf beter van de worden.
Door al die waarschuwingen en argumenten, al dat vingerwijzen naar elkaar en naar de overheid, blijft de kern van onze wereldwijde problemen buiten beeld. De hoofdschuldige voor al onze milieu-, klimaat- en gezondheidsproblemen is het bedrijfsleven. Het kapitalistische systeem.
Grote ondernemingen kennen maar één prioriteit: geld verdienen voor de aandeelhouders. Om omzet te draaien, kosten te besparen en de winst veilig te stellen gaan ze letterlijk over lijken. Het morele failliet van het bedrijfsleven (en dus van de rijkste mensen op aarde die Lees verder
Schande! LinkedIn beweegt zich richting Tinder!
-
- Frisse pensioenplanner
-
- Charmante Recruitmentstrateeg
-
- Romantische Instagram en Tiktok expert
-
- Stoere Marketeer
-
- Hippe Vitamineverkoper
-
- Knappe Copywriter
-
- Warmroze Copywriter
-
- Jeugdige Instagram en Tiktok expert
-
- Belegen copywriter
Van de week stond er een verontwaardigd stukje op LinkedIn van een jonge vrouw die er moe van werd dat ze steeds flirterig benaderd werd op het zakelijke netwerkforum LinkedIn. Hoewel ik persoonlijk helaas nooit flirterig benaderd wordt, kan ik me wel indenken dat het irritant is als mensen telkens weer meer geïnteresseerd blijken te zijn in je uiterlijk dan in de inhoud van je aanbod. Je plaatst op LinkedIn immers artikelen om je professionele punten naar voren te brengen, niet om jezelf relatiegewijs in de etalage te zetten. Belachelijk!
Aan de andere kant… toen ik er eens beter op ging letten, viel me wel op dat er ontzettend veel jonge mensen zijn die een artikel schrijven over hun soms moeilijke maar altijd boeiende werk, hun diepe intellectuele inzichten en hun zakelijke aanbod. Types die dat artikel vervolgens afsluiten met een professioneel gemaakt portret dat je eerder in een glamour-reportage zou verwachten dan bij een zakelijk aanbod.
Bovenstaand de oogst van één LinkedIn-sessie!
Kijk, als je een personal trainer bent, dan kan ik me voorstellen dat je wilt laten zien dat je ook zelf fysiek heel aardig in elkaar steekt. En die vitamine-dame hierboven… ach, haar werk gaat over gezondheid, dus randgeval. Maar wat is de toegevoegde waarde van al die foto’s van smakelijke meiden en flitsende binken bij stukjes over recruitment, copywriting, marketing en de do’s en don’ts van de social media?
Natuurlijk, ik vind ook dat je mensen op LinkedIn niet moet lastig vallen met berichtjes puur en alleen omdat ze er aantrekkelijk uitzien. Maar hou dan ook op met het inzetten van je niet te versmaden uiterlijk bij de promotie van je professionele aanbod!
Want wat maakt het uit of je copywriter of recruiter een lollig snoetje heeft? Misschien is een lelijke oude tekstschrijver of een uitgezakte grijze pensioenplanner wel véél beter in tekstschrijven of pensioenen plannen.
Denk daaraan de volgende keer dat je een leverancier zoekt op LinkedIn. En geef ook de oude lelijkerds een kans!
Risicoanalyse: waarom ‘klimaatregelen’ absoluut noodzakelijk zijn
In 2007 (!) legt Greg Craven in deze video uit wat de relatieve risico’s zijn als we géén actie ondernemen om de opwarming van de aarde tegen te gaan. Hij zegt: “Natuurlijk, het is zonde om geld te verspillen aan het voorkomen van klimaatverandering als dat sowieso niet zal gebeuren. Maar het risico van verspilde actie tegen een niet-bestaande klimaatverandering is klein bier vergeleken bij het risico van niets doen tegen een wél reële klimaatverandering. Het relatieve risico is de doorslaggevende factor om in te grijpen. Voor alle zekerheid.
Greg illustreert zijn betoog met de volgende matrix:
In deze matrix gaat Craven uit van ‘worst case scenario’s’. Misschien dat het allemaal zo erg niet wordt. Maar bij een risico-assessment moet je bedenken hoe erg het zou kunnen worden. Rood in dit schema is misschien overdreven, maar dat geldt voor blauw ook.
Vergeet de rijen, kies je kolom!
We weten niet 100% zeker in welke rij de toekomst valt. Wel kunnen we zelf bepalen in welke kolom de toekomst valt. We kunnen kiezen of we al dan niet investeren in effectieve maatregen tegen de opwarming van de aarde. Lees verder
Zijn onze leiders volstrekt immoreel?
Vorig jaar gaf Unilever in Rusland 259 miljoen euro uit aan reclame. Ruim 10 procent meer dan in 2021. Heineken verkocht er 720.000 hectoliter meer bier en frisdrank door de introductie van vervangende dranken voor Coca Cola, Pepsi, Carlsberg, Budweiser, Guinness én zelfs Heineken bier. Daarnaast verdiende Heineken willens en wetens honderden miljoenen aan een samenwerking met een Chinees staatsbedrijf dat hop voor zijn bieren uit Xinjiang haalt: de plek waar Oeigoeren en andere minderheden op grote schaal worden onderdrukt. Lees verder
Ai, ai, ai… schamperen naar het graf
Copywriters, tekstschrijvers, vertalers… ze krijgen allemaal te horen dat hun vak ‘bedreigd’ wordt en dat Artificial Intelligence binnen afzienbare tijd hun werk over zal nemen. Maar is dat ook echt zo? De meningen lopen uiteen.
Een deel van de creatieve geesten erkent dat kunstmatige intelligent nu wel héél slim wordt. Zij proberen te bedenken hoe ze voordeel kunnen halen uit Ai. Kan de computer ze misschien helpen om hun werk sneller, beter, foutlozer te doen? Ze verdiepen zich in de mogelijkheden, testen, experimenteren en passen Ai in binnen hun bestaande methoden. Ze zien Ai als een nuttig stuk extra gereedschap.
Andere tekstprofessionals doen schamper over de vermeende dreiging. Ik was er zelf ook zo-een. Ik deed wat testjes met Chat GPT die spectaculair mis gingen, omdat de robot saaie, formalistische teksten produceerde en zelfs feiten verzon om zijn verhaal rond te krijgen.
Aan de andere kant was ik toch wel onder de indruk. En ik had ook al goede ervaringen met Ai. Zo gebruik ik al een paar jaar elke dag de vertaalcomputer DeepL voor mijn Lees verder
ChatGPT en de toekomst van copywriting
Het mooie van ChatGPT is dat je als tekstschrijver eigenlijk helemaal niks meer hoeft te kunnen. Als je eenmaal het onderwerp van je verhaal weet, hoef je alleen nog maar een slimme opdracht – de zogenaamde prompt – te verzinnen om Ai aan het werk te zetten. Het is aan te raden flink te oefenen of wat online cursussen te volgen voor het schrijven van prompts, want rommel in is rommel uit.
Tip: kijk op LinkedIn, daar stikt het van de Ai-adviseurs!
Je voert dus een niet mis te verstane opdracht in, en… boem! De robot levert binnen seconden een kant-en-klare tekst. Je moet dan wel nog even de inhoud goed testen, want ChatGPT is berucht om zijn rijke fantasie. Het systeem verzint soms gewoon feiten om een indrukwekkend verhaal te kunnen produceren. Zo’n bronnenonderzoek om de feiten te checken kost je misschien een half uurtje, maar dan is de tekst gereed.
Tip: vraag nooit aan ChatGPT zélf wat zijn bronnen zijn, want hij liegt er vrolijk op los.
Natuurlijk moet je de aangeleverde tekst nog wel een beetje herschrijven. De opbouw is vaak wat rigide. Met een intro, de uitwerking van het intro, een middenstuk, een conclusie en een afsluitend stuk. Plus drie opsommingen in puntjes. Lees verder
Alles wat ChatGTP van mij weet…
Ik stelde een vraag over mezelf aan ChatGPT. Ziehier het resultaat:
Gregor Hakkenberg is de schrijver bekend als KREK met een Nederlandse website. Kunt u mij meer over hem vertellen?
Helaas heb ik als AI-taalmodel niet de mogelijkheid om het internet af te struinen of toegang te krijgen tot persoonlijke informatie van individuen.
Ik kan u echter wel algemene informatie geven over KREK, de Nederlandse schrijver die u noemde. KREK is een pseudoniem van Gregor Hakkenberg, een Nederlandse schrijver, dichter en kunstenaar. Hij staat bekend om zijn experimentele schrijfstijl, waarin elementen van surrealisme, absurdisme en avant-gardistische technieken zijn verwerkt.
KREK heeft verschillende werken in het Nederlands gepubliceerd, waaronder dichtbundels, korte verhalen en experimenteel proza. Zijn werk verkent vaak thema’s als identiteit, taal en perceptie, en daagt de grenzen uit van conventionele verhalen.
Naast zijn schrijverschap is KREK ook webmaster en heeft hij verschillende websites ontworpen die zijn kunst en schrijfwerk tonen. Zijn werk was te zien in verschillende literaire tijdschriften en tentoonstellingen in Nederland.
Het werk van KREK staat bekend om zijn unieke stijl en onconventionele benadering van verhalen, waardoor hij een onderscheidende stem is in de Nederlandse literatuur en kunst.
Zo. Hoor je het ook eens van een ander.
AI – artificial intelligence en copywriting: het valt wel, maar niet mee
Photo: Pavel Danilyuk via pexels
OK, dus ik heb dit weekend een paar robots getest die teksten schrijven.
“En, hoe beviel het?”, zul je vragen. Nou, ik kan je zeggen: goed nieuws! De teksten waren inhoudelijk prima, logisch opgebouwd en zowel grammaticaal als stilistisch geheel foutloos. Overigens is dit precies waar ik stiekem al bang voor was. Want als een robot inhoudelijk goede, logisch opgebouwde, en zowel grammaticaal als stilistisch foutloze teksten schrijft, waarom zou dan ook maar iemand nog geld uitgeven aan een echte copywriter?
Gelukkig is er ook slecht nieuws. De AI-teksten missen een zekere flair. Misschien komt het doordat ik niet de juiste opdrachten ingevoerd heb, want dat schijnt een vak op zich te zijn. Maar ik vond het eindproduct nogal rigide van opbouw: intro, ten eerste, ten tweede, ten derde, conclusie. En je ziet verder dat het systeem tamelijk willekeurig standaard Lees verder
Het bal der open deuren – Waarom de wereld naar de kloten gaat
Op de een of andere manier heeft de mening postgevat dat bedrijven vooral op aarde zijn om zo veel mogelijk winst te maken. Ondernemingen streven naar winstoptimalisatie en daar is niks mis mee, vinden we. Maar is winst werkelijk het ultieme doel van een onderneming? Je zou ook kunnen beweren dat bedrijven er zijn om hun klanten zo lang en zo goed mogelijk te bedienen. En ik zeg expres ook ‘zo lang mogelijk’, want klanten – consumenten – houden niet van verandering en gedoe. Die willen dus dat hun leverancier langdurig netjes zijn werk blijft doen. Dit betekent ook dat bedrijven voldoende winst moeten maken om een buffer op te bouwen voor als het wat slechter gaat. Maar is de overleving van een bedrijf eenmaal gewaarborgd, dan is méér winst eigenlijk nutteloos.
Geef de aandeelhouders hun portie
OK, laten we nog wat winst reserveren voor een redelijke vergoeding van eventuele geldschieters. Aandeelhouders die financieel risico hebben genomen bij de start of de uitbouw van de onderneming. Zijn de overlevingsreserve en de redelijke vergoeding van de aandeelhouders eenmaal veiliggesteld, dan is méér winst niet nodig. In dat geval kunnen de prijzen dus stoppen met stijgen en kan de prijs worden vastgesteld in relatie tot de kosten.
Arbeiders als kostenpost
Och, vergeet ik helemaal de werkgelegenheid. Bedrijven zijn er immers óók om mensen een baan te geven zodat ze genoeg geld kunnen verdienen voor aanschaf van de producten van Lees verder
Bevrijd de man van het halsvod
Craig Adderly, via pexels
Hele groepen volwassen mensen die toch uitstekend in staat moeten worden geacht om zelf hun kleding te kiezen, dragen verplicht een totaal nutteloos kledingstuk dat symbool staat voor hun religie. Ik heb het natuurlijk over de stropdas, verplicht accessoire voor mannen in kapitalistische kringen.
Als je de stropdasdragende mannen ernaar vraagt, zullen ze bij hoog en bij laag beweren dat ze geheel uit vrije wil kiezen voor de strop, waarbij ze ook ‘geheel vrijwillig’ het bovenste knoopje van hun overhemd sluiten. Weer of geen weer, de stropdas moet om, en wie een stropdas draagt, knoopt het overhemd dicht tot en met het boord. Bi doorvragen krijg je antwoorden als: “Zo hoort het nu eenmaal”, “Ik voel mij er prettig bij” en “Het is bij ons op de zaak een gewoonte”. De stropdas tussen keel en kruis wordt door veel mannen ervaren als een Lees verder
Elogie van de jacht
Deze week een bijlage in onze regionale krant ‘Journal de Saône-et-Loire’ waarin uitgebreid de loftrompet wordt gestoken van de jagers en de manieren waarop zij met hun zegenrijke werk de natuur beschermen. Met artikelen als:
“Jagers, actief betrokken voor de biodiversiteit”
“De concrete acties voor het milieu”
Lees verder
Autopesten met zebrapaden
Er is hier in mijn stadje een heel drukke weg. Als je wilt oversteken, moet je goed oppassen, want er komt van twee kanten autoverkeer met een snelheid van 50km per uur (of meer) langs razen. Er zijn bij de grote kruising wel zebrapaden, maar die beginnen nu te slijten en raken onzichtbaar. De gemeente moet investeren in schilderwerk om de zebrapaden beter te markeren. Maar dat kost geld. Er gaan nu stemmen op om het maar gewoon zo te laten.
Die stemmen hebben daar goede argumenten voor:
Er zijn nooit ongelukken met overstekende mensen op deze weg. Bovendien, mensen beslissen zelfstandig of ze willen oversteken. En als ze dat nou per se willen, dan moeten ze Lees verder
Recept voor een gelukkig jaar.
Iedereen wenst elkaar deze weken een Gelukkig Nieuwjaar, met de beste wensen, veel geluk en gezondheid voor 2022. De WhatsAppjes, sms’jes en andere online boodschappen van mensen die ik verder amper spreek overspoelen mijn digitale accounts.
Persoonlijk word ik daar balsturig van. Dat geldt ook voor andere gelukswensen, vooral online. Iemand is jarig of beleeft een ander heugelijk moment, zoals een geboorte of een jubileum, en krijgt daarvoor van iedereen de allerhartelijkste felicitaties, gelardeerd met GIF-animaties van klappende handjes en dansende ballonnen en bloemen. Ik denk dan: “Sodemieter op. Daar ga ik niet tussen staan!”
Natuurlijk slaat mijn houding nergens op. Een felicitatie kost amper moeite en de ontvanger is waarschijnlijk blij als ik wél een duit in het al overvolle zakje doe. Soms, als ik de prestatie echt de moeite waard vind, probeer ik op zijn minst mijn commentaar nog enigszins inhoudelijk, ironisch of grappig te maken, zodat het niet verdrinkt tussen de clichés. Maar ook dan blijft het een beetje tegen heug en meug.
Bovendien is wat nieuwjaarswensen betreft de overgang van 2021 naar 2022 of van 31 december naar 1 januari ook maar tamelijk willekeurig. Onze jaartelling begon pas vier tot zes jaar ná de geboorte van kindeke Jezus en de Gregoriaanse kalender mag dan tamelijk logisch in elkaar zitten, uiteindelijk klopt het nét niet. We moeten eens in de vier jaar een hele extra dag toevoegen omdat anders op den duur 31 december midden in de zomer zou vallen.
Het zijn maar afspraken mensen! Is het niet veel leuker om af en toe iemand uit je omgeving zomaar een welgemeend en gericht compliment te geven?
“Jan, ik moet altijd ontzettend lachen om jouw tweets. Bedankt!”
“Hoi, Annie, wat maak jij prachtige natuurfoto’s! Complimenten!”
“Onder de indruk hoe je gisteren die online ruzie hebt gesust. Respect!”
“Ik wilde op het feest niks zeggen, maar je zag er fantastisch uit in die jurk!”
Wedden dat dit soort positieve feedback veel méér impact heeft op de kwaliteit van iemands leven en geluk dan één obligaat ‘Beste wensen!’ rond de jaarwisseling? Probeer het maar, voor een echt gelukkig nieuw jaar!
Borstklopperij met landing en werving
Lekker als dingen lukken. Tijd voor een partijtje pochen… Het begon met een mailtje vanmorgen:
Gregor,
Je teksten zijn weer fenomenaal!
Albert
Dat ging om een viertal landingspagina’s voor CAPAS bedden, op maat geschreven voor specifieke zoektermen. Nou ken ik deze klant al want ik schreef eerder de website vol. Dus kon ik relatief makkelijk nieuwe pagina’s schrijven met voldoende content om Google wat te bikken te geven. Maar toch leuk als na inleveren van een voorstel ‘fenomenaal’ het enige commentaar is.
Daar kwam nog een ander bericht overheen, en wel over een wervingsactie die ik gedaan had voor Bergnet – Pechhulp, Autotransport en Berging. Dat is een organisatie die mensen met panne helpt met reparatie ter plekke of door ze weg te slepen naar veiliger oorden. Bij Bergnet zochten ze al een tijdje een intern coördinator of planner voor al die klusjes die dag en nacht (en dan vooral tijdens de spits) binnenstromen. Lees verder
Ook Sprout last van degebrek
Is het weerstand tegen de mode om alles genderneutraal te maken? Invloed van het Afrikaans? Of gewoon onzorgvuldigheid? Hoe dan ook, de ‘de’-ziekte grijpt om zich heen. Waar eerst vooral Amsterdamse schoffies ‘het’ links lieten liggen en kozen voor ‘die meisje’ en ‘de plein’ zijn er nu ook serieuze journalisten die het verschil tussen mannelijk en onzijdig niet meer kennen. Soms levert dat grappige misverstanden op. Bijvoorbeeld als je schrijft over een groeiende populariteit van ‘de snelle jacht‘. Ik denk dan aan het door windhonden opdrijven van klein wild om de vossen en konijnen vervolgens met mitrailleurs af te schieten. Lees verder
Nicolettes, wie kent ze niet?
Vrolijk verrast toen ik ontdekte dat ze in Frankrijk onze pepernoten kennen als ‘Nicolettes’. Tenminste, op de website van de Hema in Frankrijk staan ze te koop en daar lees ik: “Wie kent ze niet?”
Dus ik Googlen. En wat blijkt? Zo’n beetje iedereen kent ze niet! De naam Nicolettes blijkt gewoon bedacht door de Hema. ‘Nicolette’ is afgeleid van Saint Nicolas, en de naam voelt meteen heel koekig. Net zoals je hier cakejes hebt die ‘Madeleines’ heten. Nicolettes. Briljant.
Opnieuw trots op de Hema, Neerlands vaandeldrager in de Franse detailhandel. Ook voor de lekkerste koffiebonen tegen een zeer aantrekkelijke prijs.
Maskers af, maskers op?
Ik was onlangs bij de tandarts en bij de kapper. Nu zou er een grap kunnen volgen over dat kappers helaas geen gaatjes kunnen vullen en tandartsen niet kunnen knippen, maar die volgt niet. Dit stuk gaat namelijk over de mond/neus-maskers van genoemde gebit- en haarprofessionals.
Met maskers werken
Helemaal in het begin van de pandemie, ergens in 2020, waren er twee kappers in Missouri (USA) die allebei corona bleken te hebben. Toen ze deze diagnose officieel kregen, waren ze al eventjes besmet, zowel zonder als met symptomen. Maar in de tussentijd hadden ze wél mooi 139 mensen geknipt. De gezondheidsautoriteiten hebben deze klanten Lees verder
Tijd om te bloggen?
© Photo by Matt Hardy from Pexels
Je hebt al een tijdje een mooie site, gevuld met de juiste zoekwoorden om online gevonden te worden door potentiële klanten. Met een aantrekkelijke homepage, pagina’s over je producten en diensten, een ‘Over ons’-pagina, wat quotes van klanten en natuurlijk een contactpagina. Alles wat je klant moet weten, staat er op. “Klaar.”, zou je zeggen.
Klaar? Tijd om te bloggen!
Nu het nieuwtje van je site er af is, is hoog tijd om je bestaande en nieuwe klanten bij de les te gaan houden met lekker leesbare stukjes over ontwikkelingen in de markt, hete hangijzers, opvallende voorvallen en intrigerende weetjes. Tijd dus, om te gaan bloggen! Het grote voordeel van blog-artikelen is dat je daarmee je klant vanuit een frisse invalshoek benadert. Lees verder