Op BNR nieuwsradio hoorde ik zo op het oor verstandige mensen praten over de verwachting dat er weer een kredietcrisis aan zit te komen. “Dus”, zo concludeerde de geïnterviewde, “zullen we straks de banken weer overeind moeten houden met vele miljarden staatssteun.”

“‘Dus…’?” vroeg ik me af: “Is dat wel zo ‘dus’?” Moeten we dus weer zomaar geld aan de banken geven? Kunnen we de banken niet redden op een manier waar iedereen beter van wordt?

Als ik het goed begrepen heb, krijg je een kredietcrisis doordat de banken allemaal ‘bad loans‘ hebben uitstaan. Leningen aan mensen en bedrijven die hun aflossingen niet meer kunnen betalen. Bijvoorbeeld doordat ze moesten sluiten of ontslagen werden in verband met de een of andere pandemie. Soms hebben de banken die onveilige leningen weer doorverkocht aan andere banken, zodat een soort domino-effect ontstaat. Als de banken samen zó veel schuld bij elkaar hebben dat ook zij niet meer kunnen afbetalen, storten ze in en is iedereen zijn spaargeld kwijt.

Wij Hollanders zijn zuinig op ons spaargeld. Dus… moeten de banken kunstmatig overeind gehouden worden met onze belastingcenten. Geld dat uiteindelijk weer opgebracht moet worden door de bedrijven die nog wél draaien en de mensen die nog níet werkeloos zijn.

Maar… is dit wel de meest logische manier om de kredietcrisis op te lossen? Is het niet veel slimmer om het probleem aan te pakken bij de bron? Het probleem begint immers bij die stukke bedrijven en hun ontslagen werknemers. Wat nu als je die schuldenaren voldoende geld geeft om hun schulden af te lossen of in ieder geval hun maandelijkse betalingen te voldoen? Zij betalen dan netjes de bank, de bank betaalt weer zíjn bank en zo valt niemand om. Resultaat: bedrijven kunnen weer open en werkelozen kunnen hopelijk weer aan het werk.

Natuurlijk moet het geld dat de regering uitgeeft om de schulden af te lossen nog steeds betaald worden door de belastingbetalers. Maar na de zojuist geschetste ingreep heeft iedereen minder schulden, minder zorgen en meer werk. Iedereen kan dus weer lekker gaan consumeren. Goed voor de economie en dus uiteindelijk voor iedereens kredietpositie.

Of ben ik nou naïef?