Zijn onze leiders volstrekt immoreel?

Vorig jaar gaf Unilever in Rusland 259 miljoen euro uit aan reclame. Ruim 10 procent meer dan in 2021. Heineken verkocht er 720.000 hectoliter meer bier en frisdrank door de introductie van vervangende dranken voor Coca Cola, Pepsi, Carlsberg, Budweiser, Guinness én zelfs Heineken bier. Daarnaast verdiende Heineken willens en wetens honderden miljoenen aan een samenwerking met een Chinees staatsbedrijf dat hop voor zijn bieren uit Xinjiang haalt: de plek waar Oeigoeren en andere minderheden op grote schaal worden onderdrukt.

Internationale energiebedrijven gebruiken de oorlog in Oekraïne als excuus om hun prijzen zo sterk te verhogen dat de overheid moet bijspringen met een prijscompensatie. Uiteindelijk blijkt dat de winst van diezelfde bedrijven is verdubbeld.

De agro-industrie steekt miljoenen in desinformatie en lobbying in Den Haag en Brussel, en tuigt zelfs een politieke partij op om de eigen belangen te verdedigen ten koste van boeren, burgers en beweging naar een duurzame landbouw.

Winst voorop

Multinationals grijpen elke internationale ramp aan om hun marges te vergroten, bestuurders beter te belonen en hun aandeelhouders nóg meer uit te keren. Consumenten betalen letterlijk de te hoge prijs voor dit beleid.

Het kapitalisme is doorgeschoten. Het is tijd voor een ethisch reveil. Niet voor de burgers, want die kunnen zich geen al dan niet ethische uitspattingen meer veroorloven. Hou dus op met de mensen uitleggen dat ze korter moeten douchen en minder moeten vliegen. Als je echt serieuze vooruitgang wilt boeken voor het klimaat en de wereld, dan moet de overheid zorgen dat bedrijven zich ethischer gaan gedragen. Reële prijzen, normale marges, winst investeren in duurzaamheid, schonere productiemethoden, minder uitstoot en lozing. En geen geld brengen investeren in vuile regimes. Desnoods onder dwang.

De Overheid verantwoordelijk

Bij dit alles is er natuurlijk één probleem. De overheid heeft net als de leiders in het bedrijfsleven de ethische principes niet meer scherp. Prefereert winst op korte termijn in plaats van goede zorg voor de burgers. Concentreert zich op mogelijke vergissingen van bijstandsmoeders en negeert de flagrante fiscale ‘ontwijking’ van multinationals. Preekt vrijheid en gelijkheid voor de bühne maar accepteert machtsmisbruik, racisme en discriminatie in de eigen organisaties.

Politici zeggen het een en doen het ander, gesteund door een wegkijkende of bewust misleidende pers. Uiteindelijk worden de besluitvorming én de publieke opinie bepaald door een klein groepje oude witte haaien aan de top van de financiële voedselketen.

Hoe lang laat het volk zich nog besodemieteren?

Wanneer komt er een échte opstand? De boeren, opgehitst door hun zaad- en voerleveranciers, protesteren wel, maar helaas niet voor een betere wereld. Het nog wat elitaire Extinction Rebellion doet dat wél en met al enig effect. Daartussenin zit een enorme massa die zwijgt. Of zwijgt? Ik hoop dat het meer broeden is. Verbeten broeden op een compleet andere, radicaal sociale, solidaire, duurzame en morele keuze bij de volgende verkiezingen

Als Extinction Rebellion een politieke partij opricht,
hebben ze in ieder geval mijn stem.