Het leuke van het copyvak is dat je al doende veel leert over allerlei onderwerpen. Toevallig ging het deze week ten kantore van Krek. vooral over technische installaties en bouwprojecten. En dan van verschillende invalshoeken. Ik sprak met een technisch installatiebedrijf gespecialiseerd in HVAC (klimaatbeheersing), een bouwkundig tekenbureau dat architecten ondersteunt, een specialist in ontwerp en uitvoering van veilige en gezonde werkomgevingen, een leverancier van buizen voor bescherming van kabels en leidingen en een bedrijf dat de software levert waarmee onderhoudsmonteurs, installateurs en andere mensen in het veld hun werk beter kunnen doen.
Nu heb ik de ballen verstand van bouwen. Ik kan zelfs met twee handen nog geen spijker in een boor zagen. Maar ik kan wél heel goed doen alsof ik er verstand van heb.
Wat ik bij de ene klant opsteek, gebruik ik in de gesprekken met de anderen, zodat iedereen de indruk krijgt dat ik er verstand van heb. Mijn kennis is wel breed, maar slechts een paar micron dik. Maar dat maakt niet uit. Om een goede tekst te schrijven hoef ik namelijk niet echt verstand te hebben van wat al die ondernemingen doen. Als ik het maar snap!
Als ik het snap, kan ik het uitleggen op een niveau dat ook potentiële klanten kunnen bevatten. Met slim gebruik van bestaande teksten en jargon probeer ik bovendien een zekere mate van expertise te suggereren. Als ik er dan ook nog in slaag me in te leven in de behoeften van de klant, kan het resultaat behoorlijk overtuigend zijn. De potentiële klanten lezen mijn tekst en denken: “Kijk, dáár begrijpen ze waar wij mee zitten. Díe kunnen mijn probleem oplossen.”
En zo kan het dus gebeuren dat iemand die zelf niet echt diepgaand verstand van het onderwerp heeft, er tóch overtuigend over kan schrijven. Als hij tenminste kan schrijven. Mooi moment om een gedichtjes van Riekus Waskowsky te citeren. Uit het hoofd:
Dichten is als koken
Je pleurt wat in de pan
Dan is het altijd lekker
Als je koken kan.
Ocherm. Nou heb ik het toch maar even opgezocht. En wat blijkt? Ik heb het gedicht in mijn herinnering onbewust ‘gecorrigeerd’ – opgepoetst en keurig gerangschikt in regeltjes met ritme. Het origineel was veel vrijer van vorm:
Dichten is net als koken:
je pleurt maar wat in de pan
als je koken kan.
Dus je snapt: ook daar heb ik niet echt verstand van. Maar ik kon het wél overtuigend brengen en daar gaat het om.