Ik weet niet hoe het met jou is, maar mijn lettergebruik is in de loop der jaren geëvolueerd als gevolg van de technische ontwikkeling. Heel, héél lang geleden was ik 13. Ik schreef al graag en mocht van mijn ouders leren tikken. Van de lerares (Mevrouw Uytenboogaard van Instituut Uytenboogaard in Hilversum) moest ik beginnen op een machine met van die stokjes. Toen ik het een beetje kon, mocht ik overstappen op een IBM met een bolletje. Zo’n ding dat de hele tijd onheilspelbaar staat te zoemen, en als je dan een toets indrukte… KNAL! en dan stond er weer een letter. Jaren later, op mijn eerste Mac mini (een ‘portable’ machine, die ik mee naar huis nam in een tas waar Sarkozy rechtop in had kunnen staan), bleven ik zweren bij de Times. Ik schreef met een schreef. Zo hoorde dat.
Tot er een nieuwe generatie beeldschermen op de markt kwam. Met veel meer pixels, waardoor gek genoeg de Times ineens heel vaag werd. Noodgedwongen moest ik overstappen op een schreefloze letter. Dat werd dus de Geneva. Op het kleine beeldscherm koos ik voor 12 punts als ik me goed herinner. Die voldeed lange tijd prima, maar weer gooide de technische vooruitgang roet in het eten. We kregen LCD-schermen. De Geneva werd minder lekker leesbaar, en ik wilde ook weer niet in een al te groot font schrijven. Ik heb overzicht nodig. Veel letters op één pagina, zodat je verbanden kunt zien.
Lange tijd heb ik geworsteld met mijn letters. Maar uiteindelijk heb ik precies de combinatie van omstandigheden gevonden die me gelukkig maakt. Ik schrijf mijn teksten nu in de Verdana, 9 punts. Maar dan wel het document in normal view (dus géén page view), en ingezoomd tot 125%. Dat is precies de juiste grootte, de letter is mooi ‘leeg’ en helder, ik lees zinnen in één oogopslag. Overigens gebruik ik daarbij ook nog een regelafstand van 14 punt, omdat het anders de druk wordt.
Overigens is de Arial ook best te lezen hoor, en er zijn natuurlijk nog legio andere prima leesbare letters. Maar mijn schrijfstand staat nu eenmaal vast op de Verdana 9pt op 125% met 14 pt interlinie. Probeer maar eens. Je zult me dankbaar zijn.
Ik kan niet begrijpen dat er mensen zijn die hun mailtjes, hun website of hun advertentie helemaal in een fantasieletter publiceren. De Comic Sans zie je nog wel eens langs komen. Voor een bodytekst! Sorry, maar dan heb je echt wat aan je ogen. Of je hersens.