In mijn favoriete rubriek in mijn favoriete blad schrijft journalist Erwin Wijman een stukje over Knijpfruit van Zonnatura. Een badinerend stukje, want dat mag in TamTam. Erwin vindt de naam ‘knijpfruit’ niet fijn: “Knijpfruit, dat klinkt naar een beurse appel, een overrijpe banaan, een gekneusde peer. Niet lekker.” Iets verder vraagt hij zich af of “ik de enige ben met die kwapse associatie.” Skrieieieietsch! Whoa, back up that truck! Ik kan niet verder lezen. Mijn ogen blijven haken achter dat ene woordje: kwaps. Wat is kwaps? Waarom gebruikt iemand hier een woord dat ik niet ken? De Adformatie terzijde gelegd en óp naar Google. Gelukkig. Het lag niet aan mij. Het woord blijkt volledig in onbruik en bestaat eigelijk amper nog. Ja, nu wel weer, want Erwin Wijman stofte het af en schreef het op, het werd gedrukt en nu staat het zelfs online op dit moderne copyblog. Kwaps. Iets is kwaps als het ‘appelig’ is. Melig, beurs, afgeknoedeld, onfris. Prima woord dat ik in navolging van Erwin graag nieuw leven inblaas. Sterker, wat mij betreft mag het een trendy modewoord worden. “Joran van der Sloot? Wat een kwapse vent is dat!” “Avatar? Sorry, ik ga niet mee. Ik voel me te kwaps voor 3D.” “Die meid? Dat is niks voor jou. Zo’n kwapse del.”
Mooi hoor.