Als je het mij vraagt is het grootste probleem van Frankrijk de overheersing van de haantjes. Kleine mannetjes met opgeblazen ego’s. Type Berlusconi en Sarkozy. Ze hoeven trouwens niet per se écht klein te zijn (al zijn de ergsten dat meestal wel en zijn de meeste Fransen naast mijn 1m85 sowieso aan de miezerige kant), het gaat vooral om hun mentaliteit. Van jongs af aan is ze een heilig gezag voor autoriteit ingeprent. De meester op school heeft altijd gelijk, wat meneer pastoor zegt is minstens zo onaantastbaar waar als de heilige schrift en denk er om dat je tegenover een vertegenwoordiger van de rechtelijke macht of Monsieur le Directeur je pet afneemt en deemoedig het hoofd buigt.

Al die nederigheid, dat gaat op een dag natuurlijk wringen. Sommigen vinden de oplossing in het bemachtigen van een vergelijkbaar nederig baantje met autoriteit. Dat zijn de typische dwarsliggers bij de Sous-préfecture, de ambtenaren bij de belastingdienst, de rigide de regels toepassende verkeersagenten en de met gulle hand strafwerk uitdelende leraren. Lui die het heerlijk vinden om op hun eigen niveau de baas te spelen over machteloze burgers of leerlingen. Die je fijntjes glimlachend toevoegen: “Helaas is dat niet toegestaan. U beschikt niet over de juiste papieren. Dit kan niet zonder homologation.” Daarbij van pure machtswellust bijkans ejaculerend in hun vormeloze uniform.

Anderen worden eigen baas. Timmerman, loodgieter, hovenier, winkelier. Zo hoeven ze aan helemaal niemand verantwoording af te leggen. Geen mens kan ze vertellen wat ze moeten doen en hoe. Zij zijn immers de baas en ze kunnen dus precies zo werken als het hén goed dunkt. Dit lijkt een ideale remedie tegen hun minderwaardigheidscomplex. Niemand heeft er immers last van. Behalve als je hun klant bent. Dan heb je namelijk helemaal niks te vertellen. Tja, jij kunt wel zo veel willen, maar… wie is hier nou de patron?

Heb jij een bepaald eindresultaat voor ogen, dat alleen bereikt kan worden met een speciale techniek die de door jou ingehuurde ‘eigen baas’ niet beheerst? Dan snap jij niet hoe het werkt in de praktijk. Dan is het niet gebruikelijk en bovendien kan het niet. Of het betreft een inferieure techniek die sowieso niet gaat werken, want zij hebben er nog nooit van gehoord. Dus…

Hou jij voet bij stuk, bijvoorbeeld omdat je je terdege hebt gedocumenteerd en precies weet wat er mogelijk is, dan halen ze eventueel monkelend bakzeil. Maar je hebt je kont nog niet gekeerd, of vallen ze direct weer terug in hun eigen ouderwetse werkwijze. Of ze saboteren de boel zelfs actief, al was het maar om hun gelijk te bewijzen.

Is uiteindelijk het resultaat niet wat jou voor ogen stond? Tja, logisch! Ze hádden toch gezegd dat het niet kon! Had maar gewoon naar ze geluisterd, dan had je nu precies hetzelfde gehad als alle andere klanten, ook al is dat niet precies wat je wilde en waar je voor betaald hebt. Stomme buitenlanders ook met hun rare ideeën. Merde alors!

Een laatste categorie is die van de scharrelaars die te stom zijn om voor de duvel te dansen en dus zelfs niet één tree van de maatschappelijke ladder wisten te bestijgen. Zij staan gewoon op de werkvloer of met hun poten in de klei. Helemaal onderaan de pikorde, waar ze niks te vertellen of te bevelen hebben en alleen mogen luisteren en uitvoeren. Voor deze kaalgepikte, flodderige, scharrige, mottige krieltjes zit er maar één ding op. Op hun vrije dag de natuur in met een hond en een geweer. Als een echte vent een paar speciaal voor deze gelegenheid gefokte en losgelaten prachtige, elegante fazantenhanen afschieten.