Je krijgt wel eens van die opdrachten… Klanten (en in mijn geval zijn dat vaak de klanten van mijn klanten, want ik werk vooral voor reclamebureaus) die per se iets gewaagds en baanbrekends willen. Iets schokkends. Iets met ohlala, asjemenou en papperlepap,  dat zéker blijft hangen bij de doelgroep. 

Helaas moet zo’n concept vaak verbloemen dat ze eigenlijk niks bijzonders verkopen. Geen concurrerend aanbod of speciale aanbieding, geen uitzonderlijk selling point. Ze willen een enorme met hete lucht gevulde tekstballon, liefst in de vorm van een lul of een tiet, waar niemand omheen kan.

Ik trek dat slecht, en schiet onherroepelijk in de jamaar-modus. “Ja maar, wat hébben de mensen hier nou aan?”, “Ja maar, wat verkópen we nou eigenlijk?”, “Ja maar, jullie klanten zijn toch niet gék?” Helaas helpt dat meestal niet. De klant houdt zijn lulpoot stijf en het reclamebureau vergoeilijkt: “Ach, joh, bedenk nou maar gewoon wat. Jij bent toch zo creatief?”

Het komt er op neer dat ik een mop moet verzinnen om de aandacht af te leiden van de flinterdunne propositie. We gaan de clown uithangen en de klant een grap voorschotelen, zodat hij ons in ieder geval ziet staan. Hebben we zijn aandacht eenmaal, dan lullen we hem daarna wel plat om onze spullen te kopen. “Retteketet naar Beter Bed.”

En hé, misschien werkt het ook wel. Beter Bed schijnt goed te boeren op de beurs. Helaas ben ik niet zo sterk in moppen verzinnen. Dat is namelijk ontzettend moeilijk. Volgens mij heb ik in mijn leven maar één mop verzonnen. En dat was niet eens zo’n goeie:

Jantje kan niet meekomen in de klas. Concentratieproblemen, slaperig, hoofdpijn. Zijn ouders besluiten hem te laten onderzoeken in het ziekenhuis. Na het onderzoek komt de dokter naar de ouders toe en zegt: “We hebben met MRI-scanner binnen in zijn schedel gekeken, maar we konden helemaal niks vinden.” Zegt die vader met een diepe zucht: “Daar was ik al bang voor.”

MRI-scanner kopen?