Klein bordje gebruiken, zodat het eten lekker veel lijkt.

Iedereen heeft een hekel aan lijnen. Maar slank worden, dat willen we natuurlijk wél allemaal. Tenminste, als we het niet al zijn. Persoonlijk ben ik niet slank. Sterker nog, ik ben zo’n beetje het omgekeerde van slank, met stevige ronde uitstulpingen waar een slank iemand rechte lijnen of zelfs holtes heeft.

Om hier iets aan te doen heb ik een goede weegschaal met Wifi gekocht, alsmede een armbandje dat me via de smartphone vertelt hoe goed ik geslapen heb en hoeveel stappen ik vandaag (en eigenlijk gisteren ook) nog moet lopen (of had moeten lopen) als ik gezond wil worden.

Helaas is het kopen van geile gadgets niet voldoende om je als slankstrever dichter bij je doelen te brengen. Je moet ook je calorie-inname beperken. Of erger nog: minder eten. Ik koos voor aanpassing van mijn eetpatroon door het weglaten van suikers. Veel proteïnen, weinig koolhydraten. Precies, ja, low carb. Dus ook geen alcohol meer. Zo’n dieet is helemaal niet erg als je van vlees houdt, maar wel lastig als je graag zuipt. Maar goed, je moet er wat voor over hebben, zo’n adonisfiguur.

Waar deze zelfopgelegde nutritionele beperkingen toe leiden, zie je in de foto hierboven. Samengesteld uit wat er toevallig nog in de koelkast woonde. Het zijn drie ’taco’s’ gemaakt van plakken Goudse kaas gevuld met geraspte wortel, met daartussen wat plakjes droge worst met walnoot.

Dat was mijn brunch. Was het lekker? Hmmm. Maar het vulde wel en het heeft me overeind gehouden tijdens een stevige wandeling van maar liefst één uur. Dit brengt mijn totaal voor vandaag op 9149 stappen. Dus tijdens de avondwandeling met de hond ga ik straks mijn dagelijkse target van 10.000 schreden letterlijk overschrijden.