Copytaria en de wondere wereld van Google Adwords

Hè jongens, dat valt nog niet mee. Ik had al eerder wat Adword-campagnes opgestart voor onder andere mijn Franse huizensite, en dat ging best aardig. Maar nu ik het voor Copytaria probeer, loop ik toch vast. Ten eerste zit het al niet mee dat Google er op staat me in het Frans aan te spreken. Dat gaat automatisch, vrees ik. Verder merk ik toch steeds meer dat dit ook weer een vak apart is. Teksten schrijven en key-words bedenken gaat me prima af, maar dat gedoe met die statistiekjes, CPC, CPM, CPA en andere flauwekul begint me danig op de zenuwen te werken.

Ik heb een uitgebreide lijst met trefwoorden ingesteld. Dit zijn ze: tekstredactie, tekst schrijven, freelance journalist, tekstbureau, webtekst, freelance copywriter, tekstcorrectie, reclameteksten, redactiebureau, teksten schrijven, herschrijven, freelancen, webtekst schrijven, website tekst schrijven, tekst schrijver, eindredactie, vacature copywriter, tekstbureaus, freelance tekstschrijver, freelance redacteur, commerciele teksten schrijven, tekst schrijvers, tekstschrijver gezocht, website teksten schrijven, cursus tekstschrijven, zakelijke teksten schrijven, webteksten schrijven, zakelijke tekst schrijven, tekstschrijver vacature, tekst vertalers, vacature freelance journalist, reclametekst schrijven, specialist SEO, wervende teksten schrijven, copywriter gezocht, tekstschrijver gevraagd, tekstschrijvers gevraagd, free lance tekstschrijver, uurtarief tekstschrijver, reclameteksten schrijven, corrector gezocht, zoek tekstwerk, journalist werk, tarief tekstschrijver, nederlands tekstbureau, freelance journalist gezocht, tekstschrijver aangeboden, tarieven tekstschrijver, tarieven freelance journalist, tarief freelance journalist.

Daarnaast heb ik een hele trits sites geselecteerd waarop ik wel vermeld wil worden. Adformatie, Sprout, Bizz, Dutchcowboys, zelfs Jeroen Mirck werd me door Google ter marktpenetratie aangeboden. “Ik sla niets af als vliegen”, zei mijn moedern vroeger wel eens. Desondanks… in 24 uur slechts 650 vertoningen en één klik. Ik voel met echt de puistenkop met de zweethanden en de pislucht op het schoolplein. Wat doe ik fout?

Nieuw van Krek.: Copytaria!

Je weet wellicht dat ik een site heb waar particulieren hun Franse huis te koop kunnen zetten. Ik regel de vertalingen, zorg voor reclame en een goede Google-ranking… allemaal gratis. Tenzij je je huis ook echt via mijn site verkoopt. No Cure No Pay.

Nou dacht ik… kan dat misschien ook met teksten? Dat je een tekst laat schrijven door een copywriter en dat je achteraf kunt betalen. No Cure No Pay. Dat kon niet, maar kan nu wel. Sterker, waar je bij mijn huizensite vooraf te horen krijgt wat de prijs voor succes is, mag je op Copytaria zélf bepalen wat je wilt betalen.

Dat is nieuw! Dat is fris! Dat is innovatief! En “Ja”, zul je zeggen, “Dat is belachelijk!” Want wat als die opdrachtgever achteraf zegt: “Dank u hartelijk!” en de schrijver afscheept met een schijntje?

Tja, dat kan natuurlijk. Maar ik denk dat het gros van de ondernemers billijk genoeg is om wél een reëel bedrag te betalen. Zeker als ze erg tevreden zijn over het geleverde werk. Bovendien heb ik een soort rankingsysteem ingebouwd, waardoor slecht betalende opdrachtgevers al gauw ontdekken dat er alleen nog heel slechte en wanhopige tekstschrijvers voor ze aan de slag willen.

Enfin, ik ga dat hier niet allemaal nog eens uit zitten leggen. Ga gewoon zelf kijken op Copytaria, dan snap je snel hoe het werkt.

Naast de discussie hier loopt er ook een interessant draadje op het forum van Higherlevel.nl. Overigens een interessante plek voor innovatieve ondernemers.

Wat je heet doe je zelf

Ik leer de laatste tijd allerlei dingen die me werkelijk versteld doen staan. Het gaat over wat taal met je doet. Hoe je mensen kunt ‘dwingen’ een antwoord te geven dat jij wilt, simpelweg door de juiste vragen te stellen. Ben je dan aan het manipuleren? Ja, ik denk het wel. Het is in ieder geval verbazingwekkend hoe mensen zich zelfs bij heel wezenlijke keuzes laten leiden door toevalligheden.

Als je bijvoorbeeld aan mensen vraagt: “Wil je een volledig verzorgde reis met hotel en ontbijt naar Rome of een volledig verzorgde reis met hotel en ontbijt naar Parijs?” Dan zijn de antwoorden ongeveer 50/50. Maar vraag je: “Wil je een volledig verzorgde reis naar Rome met hotel en ontbijt, of een volledig verzorgde reis naar Rome, maar dan zonder ontbijt.” Dan kiest 80% voor de reis naar Rome met ontbijt. En nog maar 20% wil naar Parijs (want dat mocht ook nog). Dus het feit dat je een derde keuze toevoegt die identiek is maar nét iets minder aantrekkelijk, doet mensen voor de nét iets aantrekkelijker variant kiezen. Het échte alternatief (Parijs) telt amper nog mee. En het erge is, mensen weten achteraf niet waarom ze niet voor Parijs kozen.

Voor marketeers is dit reuze interessant. Stel, je hebt een modewinkel en je hebt heel veel identieke jurkjes ingekocht. Roze en blauwe. De blauwe lopen prima, maar de roze raak je aan de straatstenen niet kwijt. Je kunt dan de roze jurkjes afprijzen, maar dan moet je de identieke blauwe ook goedkoper maken. Je kunt ook besluiten nóg een aantal vergelijkbare roze jurkjes in de buurt van de onverkoopbare roze jurkjes te hangen, maar dan 50% duurder. De kans is dan groot dat de voorheen impopulaire roze jurkjes niet alleen véél interessanter lijken dan de dure roze jurkjes, maar zélfs beter zullen gaan verkopen dan de blauwe jurkjes.

In DM-brieven kun je hier vast ook het nodige mee doen. En in het sturen van keuzes op een website. Je plaatst twee buttons, waarbij de ene zegt: ‘Nu met gratis elektronische zakagenda’ en de andere ‘Nu met gratis sleutelhanger’. Dit zal mensen doen verleiden op de eerste knop te drukken. Terwijl ze zonder de minder aantrekkelijke optie misschien helemaal nergens op gedrukt hadden!

Met dank aan het PRachtige filmpje van Tekstschrijver Tim!

Van een iets andere orde, maar nog steeds verbluffend, zijn de uitkomsten van een onderzoek van Raymond Smeets aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Raymond ontdekte dat mensen met een positief zelfbeeld (zoals jij en ik) de neiging hebben keuzes te laten beïnvloeden door hun eigen naam!

Dat wil zeggen dat Ben van de Broek een grotere kans heeft om in Bennebroek te gaan wonen en verliefd te worden op een Bea of een Britta. Dat is toch sterk. In eerste instantie wil ook niemand het geloven. Maar Raymond Smeets (vriendin: Mariëlle Stel, auto: Renault, werkgever: Prismant) heeft het keihard aangetoond en is er op gepromoveerd.

Het schijnt zelfs zo te zijn dat als je mensen vraagt een aantal positieve eigenschappen te noemen, ze een voorkeur hebben voor eigenschappen met letters uit hun eigen naam. Bij negatieve eigenschappen kiezen ze termen die significant weinig ‘eigen’ letters bevatten.

Even terug naar ons eigen vak. Betekent dit dat je bij mailings rekening moet houden met de naam van de geadresseerde? Je kunt bijvoorbeeld de afzender min of meer laten rijmen met de naam van de potentiële klant. Dus als je een aanbod doet aan de heer E. Boeve, zorg je dat de afzender Edo Borgreve heet (of zo). Instantsympathie!

Hmmm. Zoals ze in de wetenschap zeggen: Nader onderzoek is geboden.

Als je meer wilt weten over het onderzoek en de uitkomsten, bezoek dan Raymonds site. Het proefschrift kun je hier downloaden.

NU: reclamebureau Frankrijk

Zoals je wellicht weet, deel ik een kantoor met een klein maar gezellig reclamebureau in Louhans. Gewoon, omdat het in de huur scheelt en omdat je zo nog eens onder de mensen komt. Bovendien doen we af en toe een klusje samen. Maar dat ik nu ook al op nummer 1 zou staan bij Google als je zoekt op ‘reclamebureau frankrijk’, dat is wel een erg onverwachte ontwikkeling.

Maar het is waar, als je een reclamebureau in Frankrijk zoekt, kan ik je vast verder helpen. Met als grote voordeel dat je in het Nederlands zaken kunt doen en tóch beschikt over alle Franse locale expertise. Dus ook voor Franse SEO-adviezen en SEO-teksten (optimisation pour moteurs de recherche zeggen ze hier) klop je aan bij Krek. Copy & Concept.

Pittoresk schmittoresk

Ik zou best elke dag een stukje willen schrijven voor dit blog. Maar je wilt ook niet om het even wat doen. Er moet wel een bepaalde gedachte achter zitten. Een idee. Een pointe.

Dat valt niet mee. Want al woon ik in Frankrijk, ik maak verbazingwekkend weinig typisch pittoreske Franse dingen mee. Of misschien woon ik hier te lang en merk ik het niet meer als een bepaalde gebeurtenis typisch Frans, pittoresk en dus een anekdote op dit blog waard is. Wij hebben bijvoorbeeld geen achterlijke boerenburen die af en toe langs komen om – hangend over de omheining van ons landgoed – iets pittoresks te doen of te zeggen. Sterker, we hebben helemaal geen buren. En verder zien we de dorpsgenoten ook maar bar weinig. We hebben niks met die mensen.

Ja, nou, dat is te zeggen… ik zit tegenwoordig in een zangclubje. Gisteren weer begonnen. Hebben we in een zeer koestisch zaaltje zitten zoeken naar nieuw repertoire. De dorpsbard en zangcoach (een gepensioneerde gendarme uit Lyon) bracht vijf dikke ordners met liedjes mee. Helaas maar een stuk of 10 die ik kende. Er zat heel veel tussen van mij onbekende toppers als Eddy Mittchel en Joe Dassin. Hitjes uit de jaren ’70 die Nederland waarschijnlijk nooit bereikt hebben.

Dan weet je ook meteen hoe zo’n Afghaanse vluchteling in Nederland zich moet voelen. Dat je denkt na 15 jaar behoorlijk ingeburgerd te zijn totdat op een feestje iedereen ineens liedjes van de Dolly Dots, Peter Koelewijn en Ja Zuster Nee Zuster gaat lopen brullen. Niet met de deuren slaan! Kom van dat dak af! Er staat een paard in de gang! Op een holletje terug naar Kaboel!

Zo heel pittoresk is het dus niet in ons dorp. Er gebeurt hier werkelijk helemaal niks. Kijk, Martin Bril zou gewoon op zijn dooie gemakkie naar het dorpsplein slenteren, om daar onder een plataan diepe gedachten in zich op te laten borrelen. Of op een terrasje gaan zitten wachten op een snaakse opmerking van een authentiek Franse notaris met een vlinderdas. Helaas, wij hebben dorpsplein noch terras binnen slenterafstand.

Bovendien heb ik wel wat anders te doen. Ik moest deze week al slogans bedenken voor een Gooise uitvaartonderneming, diverse kandidatenprofielen herformuleren voor een recruitmentkantoor in Noord-Nederland en meedenken over een nieuwsbrief voor een specialist in slijtagepreventie. Daarnaast schreef ik nog een folder over diabetesproducten en een script voor een bedrijfsfilm van een supermarktketen. Bovendien moesten er huizenbeschrijvingen geredigeerd en vertaald voor Immogo. Ik heb helemaal geen tijd voor diepe gedachten. Laat staan voor het wachten op kwinkslagen van joviale notarissen.

En zo kan het dus komen dat op dit blog af en toe zomaar een paar dagen helemaal niks gebeurt. Ik zou zeggen… wen er maar aan.

Krek. Blog ziet er niet uit (qua toegankelijkheid)

Mail van copycollega Dick Kalvenhaar.

Hey Krek,

Even heel kort. Ik vind je blog hartstikke leuk en waardevol. Hij ziet er qua toegankelijkheid jammer genoeg niet uit! ’t Is een beetje een zoekplaatje. Kijk er naar of laat iemand er naar kijken.
Ik denk dat je er op vakmatig vlak enorm veel goede dingen mee kunt doen. En dat zien wij vakbroeders en geïnteresseerden enorm tegemoet. Je hebt naam, vergeet dat niet!

Groet,
D*ck

Ai! Dat is pijnlijk. Dit blog is pas een paar maanden oud en nu al kritiek op de vormgeving. En nog wel van een nestor van het creatief communicatieadvies! Nou ben ik tekstschrijver en geen art director, dus is vorm voor mij minder belangrijk. D•ck zegt echter: “Het ziet er qua toegankelijkheid niet uit!” En dat terwijl ik – nog steeds volgens D•ck – vanwege mijn ‘naam’ een bepaalde plicht heb er ‘op vakmatig vlak enorm veel goede dingen’ mee te doen.

Tja, het moet natuurlijk wél toegankelijk zijn!

Nou had ik zelf onlangs kritiek op de nieuwe vormgeving van het blog van David, dat ik er met de restyling niet overzichtelijker op vond geworden. Wie uitdeelt moet ook kunnen incasseren. De vraag is alleen… wat kan ik doen? Ik ben maar een eenvoudige boerentekstlul en bovendien al wat ouder. De finesses van modern en toegankelijk blogdesign gaan volledig aan mij voorbij.

Nou komen hier vast wel eens mensen met verstand van zaken. Die zou ik willen vragen: wat moet ik doen om mijn blog te verbeteren, ‘qua toegankelijkheid’?

Ik sta open voor concrete suggesties!

Lekker leesbare lettertjes

Ik weet niet hoe het met jou is, maar mijn lettergebruik is in de loop der jaren geëvolueerd als gevolg van de technische ontwikkeling. Heel, héél lang geleden was ik 13. Ik schreef al graag en mocht van mijn ouders leren tikken. Van de lerares (Mevrouw Uytenboogaard van Instituut Uytenboogaard in Hilversum) moest ik beginnen op een machine met van die stokjes. Toen ik het een beetje kon, mocht ik overstappen op een IBM met een bolletje. Zo’n ding dat de hele tijd onheilspelbaar staat te zoemen, en als je dan een toets indrukte… KNAL! en dan stond er weer een letter. Jaren later, op mijn eerste Mac mini (een ‘portable’ machine, die ik mee naar huis nam in een tas waar Sarkozy rechtop in had kunnen staan), bleven ik zweren bij de Times. Ik schreef met een schreef. Zo hoorde dat.

Tot er een nieuwe generatie beeldschermen op de markt kwam. Met veel meer pixels, waardoor gek genoeg de Times ineens heel vaag werd. Noodgedwongen moest ik overstappen op een schreefloze letter. Dat werd dus de Geneva. Op het kleine beeldscherm koos ik voor 12 punts als ik me goed herinner. Die voldeed lange tijd prima, maar weer gooide de technische vooruitgang roet in het eten. We kregen LCD-schermen. De Geneva werd minder lekker leesbaar, en ik wilde ook weer niet in een al te groot font schrijven. Ik heb overzicht nodig. Veel letters op één pagina, zodat je verbanden kunt zien.

Lange tijd heb ik geworsteld met mijn letters. Maar uiteindelijk heb ik precies de combinatie van omstandigheden gevonden die me gelukkig maakt. Ik schrijf mijn teksten nu in de Verdana, 9 punts. Maar dan wel het document in normal view (dus géén page view), en ingezoomd tot 125%. Dat is precies de juiste grootte, de letter is mooi ‘leeg’ en helder, ik lees zinnen in één oogopslag. Overigens gebruik ik daarbij ook nog een regelafstand van 14 punt, omdat het anders de druk wordt.

Overigens is de Arial ook best te lezen hoor, en er zijn natuurlijk nog legio andere prima leesbare letters. Maar mijn schrijfstand staat nu eenmaal vast op de Verdana 9pt op 125% met 14 pt interlinie. Probeer maar eens. Je zult me dankbaar zijn.

Ik kan niet begrijpen dat er mensen zijn die hun mailtjes, hun website of hun advertentie helemaal in een fantasieletter publiceren. De Comic Sans zie je nog wel eens langs komen. Voor een bodytekst! Sorry, maar dan heb je echt wat aan je ogen. Of je hersens.

Een personeelsadvertentie die werft én selecteert?

Een personeelsadvertentie moet wervend zijn. Je wilt immers de juiste kandidaten aantrekken. Maar geen enkele Human Resource Manager zit te wachten op 100 sollicitatiebrieven, waarvan 95% niet (voldoende) aansluit bij de behoeften van de onderneming. Zeker in een markt met een dalend aantal vacatures en stijgend aanbod van werkzoekenden is het daarom óók van belang dat de wervingsuiting selecteert. Zo krijg je minder, maar kwalitatief betere reacties.

Gooi het functieprofiel weg!
Dit is misschien wel de belangrijkste tip voor het schrijven van een wervende personeelsadvertentie. De functieomschrijving in de bestanden van personeelszaken is niet ontwikkeld om de functie te beschrijven, maar om haar juridisch dicht te timmeren. Alle taken staan er zo droog mogelijk in omschreven. En ‘droog’ is niet bepaald de beste toon voor de personeelswerving. Het is alsof je een concert van de Rolling Stones beschrijft als:

Het verzorgen van een optreden
• op het vooraf besproken tijdstip betreden de leden van de groep het podium;
• de individuele leden dienen te beschikken over hun eigen instrumenten;
• de groep speelt diverse eigen composities teneinde het publiek te vermaken;
• het publiek dient daarbij de vigerende regels op het gebied van veiligheid en milieu in acht te nemen (roken is niet toegestaan);
• bij beëindiging van de performance is een toegift eventueel mogelijk, al naar gelang de motivatie van de groep en de stimulerende inzet van de toeschouwers.

Het klopt allemaal, maar of je zin krijgt een kaartje te gaan kopen?

Vertel iets wat de kandidaat nog niet weet
Probeer in de advertentie in normale mensentaal te vertellen wat het werk inhoudt, en daarbij voor de hand liggende zaken te vermijden. Een receptioniste/telefoniste hoef je niet te vertellen dat ze gasten ontvangt en de telefoon opneemt. Wel kun je misschien wat informatie geven over de aard van het bedrijf, de goede sfeer en de gezonde lunches in de eigen bedrijfskantine. Verder vindt ze het vast interessant te weten wat voor centrale ze moet bedienen, hoeveel ‘interne klanten’ ze heeft, hoe de werkplek is ingericht en wat eventueel bijkomende taken zijn. Moet ze ook broodjes halen? Kopieën maken? Is er iemand aanwezig om haar af te lossen als ze even moet plassen? Dat zijn dingen die tellen in zo’n baan. Je zult maar de hele ochtend aan de telefoon je plas op zitten houden!

Enfin, ik chargeer het een beetje maar je begrijpt wat ik bedoel. De zakelijke taakomschrijving neemt vaak 30% van de ruimte in, maar vertelt een ervaren kandidaat niks nieuws. Zonde. Vertel liever iets dat wél boeit. De juridische beschrijving kun je achteraf altijd nog toesturen.

Selecteren in een wervingsadvertentie?
In het ideale geval solliciteert er maar één kandidaat. De perfecte man of vrouw voor die baan. Nou zul je in de praktijk toch graag wat meer mensen willen zien, al was het maar om het gevoel te hebben dat je kunt kiezen. Maar ook weer geen tientallen, want dat betekent heel veel werk. Daarom is het goed om in de personeelsadvertentie al wat selectiecriteria in te bouwen. Dat zijn natuurlijk de ‘harde’ functie-eisen (hopelijk heb je dat functieprofiel niet écht weggegooid!) zoals opleiding en ervaring. ‘Zachte’ informatie is ook belangrijk, maar maak je niet de illusie dat dit echt selecteert. Als je vraagt om een flexibele, assertieve doorzetter zullen er ook rigide, luie jaknikkers reageren. Die zichzelf echter heel flexibel, vasthoudend en assertief vinden.

Wees eerlijk en hard
Als je wilt selecteren is het handig om enkele negatief lijkende aspecten van de baan in de advertentie op te nemen. Vertel bijvoorbeeld waarom iemand flexibel, assertief en vasthoudend moet zijn. “In deze baan krijg je opdrachten van verschillende afdelingsmanagers, die allemaal vinden dat zij het eerst geholpen moeten worden. Alleen met snel schakelen, flink doorwerken en af en toe ‘nee’ zeggen kun je in deze functie het hoofd boven water houden. Maar dan is de waardering ook groot.” De luie jaknikker die dit leest zal snel verder kijken. Zo selecteert je advertentie dus de juiste mensen.

Vertel je verhaal
Het is niet makkelijk afstand te nemen van de standaardfunctieomschrijvingen. Je bent nu eenmaal gewend die met wat voegwoorden aaneen te rijgen tot een lopende tekst. Maar een echt goede, wervende én selecterende personeelsadvertentie is een persoonlijk verhaal. Alsof je een vriend in de kroeg vertelt wat de baan in houdt. Je wilt hem aan de ene kant lekker maken, maar hem ook waarschuwen voor de minder fijne kanten. Wil hij tóch solliciteren, is de kans groter dat je een goede kracht binnen haalt.

SEO Tekstschrijver gezocht? Krek. gevonden

Ik ben een beetje miesch en gaar. Net een uur in het Franglais zitten chatten met een Franse webontwikkelaar over een Engels document voor de bouw van een Nederlandse site. Whoufff, dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Tijd voor een opbeurend stukje, vol van zelfingenomen borstklopperij. Dat is toch wel hét recept voor een goed humeur, zo tegen het sluiten van de dag.

Vandaag wilde ik eens opscheppen over mijn zeer geslaagde weblog. Jawel, dit. Het feit alleen al dat jij hier nu zit te lezen, met een wat cynisch glimlachje om de lippen, is al een teken dat het werkt. Maar er is meer en harder bewijs. Volgens mijn statistieken wordt blog.krek.nl namelijk de laatste dagen steeds vaker gevonden met de zoekopdracht ’tekstschrijver gezocht’. Dit kan betekenen dat er meer tekstschrijvers op zoek zijn naar werk. Ze hopen op het net een advertentie te vinden met de kop ‘Tekstschrijver gezocht’ en belanden op mijn blog. Maar ook mensen die een tekstschrijver zoeken, zullen soms de combinatie ’tekstschrijver gezocht’ gebruiken. Wat eigenlijk niet erg slim is, want als je een tekstschrijver zoekt, kun je beter zoeken op ’tekstschrijver aangeboden’. Maar goed, niet iedereen denkt altijd even logisch na.

Hoe dan ook, blog.krek.nl wordt gevonden op deze trefwoorden. En dat is fijn. Immers! Een van de redenen dat ik dit blog begonnen ben, is om mijn vindbaarheid te verhogen. Mijn gewone site www.krek.nl doet het heel aardig onder “copy en concept” en zelfs bij “freelance copywriter” scoor ik goed. Maar daar houdt het wel een beetje mee op. Bij moderne combinaties van zoektermen voor web-copywriters (denk aan SEO Tekstschrijver, freelance SEO-copywriter), was krek.nl virtueel onvindbaar. En dáár moest dit blog verandering in gaan brengen. Je moet als copywriter nu eenmaal zelf ook doen wat je anderen adviseert. Ik kan moeilijk tegen mijn klanten roepen dat actuele, steeds vernieuwde content belangrijk is om te scoren bij de zoekmachines, en dan zelf mijn site tien jaar nagenoeg zonder aanpassing online laten staan. Want dat was wel wat er gebeurde. Tussen 1999 en nu is krek.nl nauwelijks veranderd. Schande!

Kortom, het was hoog tijd voor een dosis ‘practice what you preach’. Vandaar dit blog. En dan is het hartverwarmend om te zien dat het al binnen een paar maanden wat oplevert. In de ‘recent keyword activity’ van mijn goeie ouwe www.krek.nl staat nog steeds hetzelfde lijstje (dit blijft over uit de laatste 20 resultaten, ontdaan van de doublures):
gregor hakkenberg
freelance copywriters
freelance copywriter
krek
copy en concept
reclame frankrijk
wat is seo copy

Die laatste is verrassend. Maar niet representatief, want ik vind krek.nl niet bij de eerste 50 resultaten met deze combinatie. Daar is dus iemand echt aan het graven geweest. Bij blog.krek.nl is dat heel anders. Dit zijn de laatste trefwoorden van vandaag (zonder doublures):
wat is onderkast in word
leuke blognamen
tekstschrijvers gezocht
seo tekstschrijver gezocht
tarief tekstschrijver per woord
tekstschrijver gezocht
teksten schrijven bedrag per uur
“kan ik hem bij Utrecht”
krek zo ist
woordgrap definitie
tekstschrijvers gevraagd
typografie neptekst
freelance tekstschrijver gezocht
jolante cabau van kasbergen
senseo lidl
tekstschrijver gevraagd

Ik heb er een paar hoogtepunten uitgelicht. Dit blog blijkt dus prima te scoren op de combinatie ‘SEO tekstschrijver gezocht’, en ook op zoek naar de definitie van de woordgrap kom je al gauw bij Krek. terecht. Ik doe het er voor.

Naschrift: nog een beetje aan het freewheelen en zoektermen uitproberen. Krijg ik nog een fijne verrassing voor het slapen gaan. Wat blijkt… mijn recente aanpassingen van de homepage van www.krek.nl leveren óók resultaat op. SEO in de titel toegevoegd en kijk: freelance SEO tekstschrijver gezocht?

Nog een naschrift: Als je een freelance tekstschrijver zoekt en je wilt meer keuze dan Krek., dan kun je ook eens gaan kijken bij Copytaria. Daar staan SEO copywriters, tekstschrijvers, redacteuren, journalisten en zelfs correctoren ingeschreven die voor je aan de slag gaan op basis van ‘No Cure No Pay’. De opdrachtgever bepaalt achteraf wat hij wil betalen. Zpannend!

Leugens.

Ik zal er verder geen doekjes om winden, want het is de zuivere waarheid. Zonder overdrijving, maar ook zonder valse bescheidenheid. Er zullen mensen zijn die mijn woorden in twijfel trekken, maar het leeuwendeel zal beamen dat het precies zo is als ik beweer. Wie mij op een leugen hoopt te betrappen, kijkt lelijk op zijn neus. Ik zweer op alles wat mij lief is, er is geen woord van gelogen. Je kunt het trouwens aan iedereen vragen, want het is gewoon zo en ik heb bovendien niks te verbergen. Ik vertel geen fabeltjes, geloof me als ik dat zeg. Het is een kwestie van vertrouwen, waarbij mijn reputatie als eerlijk mens nog eens extra zekerheid geeft over de waarachtigheid van mijn beweringen. Echt, het is allemaal 100% ongelogen waar. Heus.

Scheiden doet leiden

Gelukkig. Er zijn ook nog bedrijven die klantvriendelijkheid belangrijker vinden dan alleen geld verdienen (op de korte termijn tenminste, want op de lange duur verdienen ze natuurlijk veel meer met hun klantvriendelijkheid dan anderen met alleen geld verdienen). Hoeveel moeite ik niet heb moeten doen om na mijn emigratie van mijn lidmaatschap op de Consumentenbod af te komen! Toen ik wilde opzeggen, werd me te verstaan gegeven dat ik nét een maand te laat was. Dat moest namelijk drie maanden vóór het einde van het jaar. Dus heb ik meteen een brief geschreven om op te zeggen voor het einde van het jaar daarná. 11 maanden voor het sluiten van de officiële opzegtermijn dus. Alleen… toen het eenmaal zo ver was, waren ze natuurlijk al lang mijn brief weer kwijt. Dus heb ik lang en aggressief moeten corresponderen om van ze af te komen. De Consumentenbond. Godbetert.

Met mijn serverhuur was het al net zo. Eventjes te laat opgezegd, dus weer voor elf maanden gebonden. Nou heb ik daar niet over gezeurd, en dat bleek achteraf nog een mazzel ook. De laatste domeinen werden ondanks die 11 maanden alsnog vlak voor de deadline overgezet. Maar het gaat om het principe.

Gisteren voelde ik de bui al weer hangen. Ik kreeg een rekening voor de vermelding van ZorroImmo op makelaars.overzicht.nl, onderdeel van startpagina.nl. De schade bedroeg 256 euro. Een hoop geld in deze magere tijden. Zeker toen ik ontdekte dat er niet zo heel erg veel mensen via die link op mijn site terecht kwamen. Wel goed voor mijn ranking, maar ik heb het geld momenteel eigenlijk elders nodig.

Eerst heb ik even het contract opgezocht, dat nog uit 2005 stamde. Daar stond in dat de betaling per jaar was, met een maand opzegtermijn. Shit. Had ik weer. Met lood in de schoenen schreef ik dus een mailtje dat ik eigenlijk liever wilde stoppen.

Binnen een paar kantooruren had ik bericht terug:

Beste Gregor,
Dan beëindig ik per heden de overeenkomst.
Hartelijk dank voor je vertrouwen in de afgelopen jaren en ik wens je goede zaken.
Met vriendelijke groet,
E.Com promotions bv.

Gelukkig. En een schouderklop waard. Dus mensen, ga gerust in zee met overzicht.nl van startpagina.nl.
Dat zijn nette lui die je niet zullen belazeren.

Trouwens, in Frankrijk hebben ze een heel mooi systeem als het gaat om abonnementen. Ze moeten je elk jaar opnieuw vragen of je alsjeblieft opnieuw abonnee wilt worden. Wil je dat niet, dan hoef je helemaal NIKS te doen. Je abonnement stopt vanzelf. Simple comme adieu. Bijkomend voordeel is dat de bladen elk jaar ontzettend hun best doen om je er weer bij te slepen. Met speciale aanbiedingen en cadeautjes.

In Nederland kun je 20 jaar lid zijn en elk jaar weer keurig op tijd je geld overmaken. Tussendoor een cadeautje geven? Duh. Je bént toch al abonnee? En áls je dan wilt stoppen, snijden ze je strot zowat af. Vive la France!

Spaans flodder

Ik ben al sinds mijn eerste studiejaar abonnee van Propria Cures. Dat is een soms literair, soms satirisch en in ieder geval tegendraads studentenblad, waar alleen mensen in mogen schrijven die het kunnen. De zittende redactie werft nieuwe redacteuren met de belofte: “Met één goede Nederlandse zin krijgt u ons plat.” Wat overigens niet waar is. Eén kromme zin volstaat om je stukje niet geplaatst te krijgen. Zelf probeerde ik de afgelopen 30 jaar regelmatig met ingezonden verhaaltjes de kolommen te halen. Dat is welgeteld twee keer gelukt. Ik was die twee keer erg blij, vooral omdat het tijdens het bewind van een nogal getalenteerde redactie was.

Maar goed, ik was dus sinds mensenheugenis lid van PC en bleef mijn lijfblad ook na onze emigratie naar het lieflijke Franse dorpje La Chapelle-Thècle gewoon ontvangen. Tot ik me – een paar maanden na de verhuizing naar ons tweede huis in Frankrijk – ineens realiseerde dat ik het vertrouwde vod al een tijdje niet gezien had. Ik ging eens navragen en inderdaad, ik was geen abonnee meer. Ik vrees dat ik PC heb overgeslagen in de verhuisberichten. Dus ik mailen.

De vervanger van de lieve ledenadministratrice en ‘moeder aller redacties’ Agnes bleek Dirk van Oostveen te zijn. Volgens mij oud-redacteur en dus vanzelf een geschikte jongen. Dirk maakte me opnieuw abonnee en stuurde me naast het dubbeldikke zomernummer ook nog eens een welkomstgeschenk. Een boek. Of in ieder geval een in een donkerblauwe kartonnen kaft gebonden stapel velletjes, bedrukt met tekst.

Het bleek te gaan om de verhalenbundel ‘De rapen zijn gaar’ van voormalig PC-redacteur Henk Spaan. De verhalen gaan over Spaans tweede huis in Frankrijk. Voor alle duidelijkheid, hij had niet zoals ik al eerder een huis in Frankrijk. Hij heeft een huis in Nederland, dat hij kennelijk zijn eerste huis noemt. Daarnaast heeft hij een tweede huis. In Frankrijk.

Dirk dacht me natuurlijk een plezier te doen met dit boek, omdat ik in Frankrijk woon. Zelf dacht ik in eerste instantie ook dat me met ‘De rapen zijn gaar’ een plezier gedaan was. Tot ik ging lezen.

Op de eerste pagina kom ik onder meer de volgende zinnen tegen:
Haar benen komen goed uit in de afgeknipte pijpen. (benen in afgeknipte pijpen? Bel CSI!) Bij ons in de Corrèze draagt geen enkele vrouw of meisje boven de zestien een korte broek. (geen enkele meisje?)
Op de een of andere manier zie je de structurele afwezigheid van welstand het eerst aan de benen van een vrouw. (structurele afwezigheid van welstand? )
…suikerklonten in de koffie waarmee je iemand bewusteloos kunt slaan (koffie waarmee je kunt slaan?)
Je kunt de benen van de vrouwen in de Corrèze potig noemen. Bovendien is de huid niet van fluweel. (benen potig noemen? Huid van fluweel?)

Dit dus allemaal op de eerste pagina. En het gaat maar door. Het hele boek is vergeven van kromme zinnen en manke vergelijkingen. En van knoestige handen, dubbelgebogen bejaarden en ongewassen boerenheikneuters. Want ‘rapen’ is ook de grootste verzameling lollig bedoelde clichés over Frankrijk die ik in tijden gezien heb. En geloof me, ik lees nogal wat lollig bedoelde clichéverhaaltjes over Frankrijk.

In het eerste hoofdstuk wil Spaan iets kwijt over zijn verbouwingen. Hij zegt: “De Engelse journalist Peter Mayle werd miljonair met het schrijven van twee boeken over de romantiek van het verbouwen van een boerderij in de Provence. Geloof mij wanneer ik zeg dat het verbouwen van een boerderij allesbehalve romantisch is.” Kennelijk heeft hij de boeken van Mayle niet gelezen (hij noemt ze ook niet in de literatuurlijst achterin), want dan zou hij geweten hebben dat diens boeken juist verhalen van de lijdensweg die een verbouwing kan zijn.
Een stukje verder krijgt Mayle er nog eens van langs: “In een van Peter Mayles boeken komt een loodgieter voor die klarinet speelt. Met hem zou de schrijver de kwaliteit hebben doorgenomen van componisten uit de barok. Denkend aan mijn eigen loodgieter, moet ik hierom lachen. Peter Mayle doet zacht gezegd aan epische verdichting. Je kunt ook zeggen dat hij liegt.”
De Franse loodgieter van Spaan heeft namelijk te knoestige handen om klarinet te kunnen spelen en totaal geen verstand van muziek. Dus het bewijs is geleverd. Franse loodgieters en barok zijn onverenigbaar. Mayle liegt.

Mayle, de schrijver die miljonair werd met ‘A year in the Provence’, liegt. Spaan vertelt hoe het écht is in Frankrijk. En doet daarbij enorm zijn best om nét zo leuk laconiek te schrijven als zijn ‘vriend’ Martin Bril, die ook een huisje in de Corrèze had en het Franse leven raak kon neerzetten. Spaan noemt Bril regelmatig in de verhalen en dankt hem in het nawoord bovendien voor “het zetje dat ik nodig had om dit boek te maken”.

Nou, inderdaad. Je wordt bedankt, Bril. Jezus.

CutCommercials

Je ziet wel eens van die commercials waarbij je al na 5 seconden heel hard zou willen roepen: “CUT!” Je wenst dan dat de verantwoordelijk regisseur datzelfde had gedaan. Op de eerste draaidag heel hard “CUT!” roepen, gevolgd door een wat bedaarder: “Dit werkt zo niet. We gaan het helemaal anders doen.” Reclamespotjes met slecht acterende acteurs, of uitstekende acteurs die een totaal ongeloofwaardige tekst moeten uitspreken. Of gewoon immorele leugenachtige reclame, waarover ik al eerder mopperde. Zoals ook hier.

Nu is er iemand die zich net als ik ergert aan slechte (in alle betekenissen van het woord) reclame. En die heeft besloten actie te ondernemen met de antislechtereclamesite CutCommercials. Actie die ik volledig onderschrijf.

Het grappige is, dat dit initiatief afkomstig is van een oude bekende. Dit realiseerde ik me pas toen ik hem ging Googlen. Imre Somogyi is namelijk al eens langsgekomen als Tenenlezerd op Hollandais en France. En hij woont nog bij me in de buurt ook.

Kortom, ondersteunen die actie. Ik begrijp niet precies hoe je een link naar slechte reclames kan toevoegen aan de site van Imre, maar dat wordt vast nog wel eens ergens duidelijk gemaakt. Het gaat om het idee!

(via HardCopy)

SEO-Tekstschrijvers gezocht (€ 22,50 per uur bruto)

Ik kreeg een mailtje van een Belgisch multimediabureau dat onder meer SEO-copywriting en ‘localisation’ doet. Dat is het vertalen of herschrijven van websites voor een buitenlandse markt. Ze hadden me gevonden door bij Google ‘freelance copywriter’ in te tikken en deden me een voorstel voor een klus.

Het ging om het schrijven van SEO-teksten voor websites voor het Belgische MKB. Ik zou dan een lijst met 13 vragen krijgen als basis voor telefonische interviews met ondernemers die een site besteld hadden. Aan de hand van de antwoorden moest ik een de websitetekst schrijven, inclusief paginatitels en trefwoorden, van maximaal 1500 woorden. De tekst zou echter maar zelden meer en vaak minder dan 400 woorden bedragen. Dus, zo stelde het mailtje: “an average of 400 words per mission seams about right.”

Deze opdrachtgever wilde graag een vaste prijs per project afspreken (dus geen prijs per uur of per woord). Maar hoeveel dat precies was, stond er niet bij. Dus ik bellen. Ik kreeg een heel aardige mevrouw aan de lijn die me na enig vijven en zessen wist te melden dat de standaardprijs per project € 45 euro zou bedragen.

Normaal ben ik met SEO-teksten schrijven voor een simpele site al gauw 4 tot 8 uur bezig. Je wilt er toch even over nadenken af en toe. Zij wist me echter te melden dat het in de praktijk bij deze klussen meestal in een uur of twee wel gepiept zou zijn. Bovendien ging het om heel veel opdrachten en bij een grote bulk werk past natuurlijk een lagere uurprijs.

Toch… stel je bent een half uur kwijt met het interview (als je de ondernemer al in één keer te pakken krijgt en je zijn Vlaams accent kunt verstaan) en je kunt heel snel teksten tikken, zodat je in totaal slechts 2 uur bezig bent. Dan verdien je dus slechts 22,50 bruto per uur aan die klus. 45 euro bruto voor een website.

Ik heb de mevrouw gemaild dat ik geen interesse heb. Mocht je beginnend SEO-tekstschrijver zijn en behoefte hebben aan heel veel oefening tegen betaling van 22,50 per uur (plus 2,50 telefoonvergoeding als je niet in België woont, dus dat scheelt), dan kun je je hier aanmelden. Tik ze!

Reclamemalen… wie doet mee?

Op een van mijn sites draait als test een reclame van Skiëninfrankrijk.nl, geleverd door Daisycon, een bedrijf voor ‘affiliate marketing’. Als iemand op de reclame klikt en vervolgens daadwerkelijk bij Skiëninfrankrijk.nl zijn wintersportvakantie boekt, verdien ik 30 euro. Dat is tot nu toe nog niet gebeurd. Maar goed, de wintersport is nog ver weg, al krijg ik er met deze hitte wel zin in.

Dat ‘affiliate marketing’ lijkt een goudmijntje, en er zijn steeds meer mensen die denken hier hun slag mee te slaan. Zo kreeg ik vandaag via de mail het aanbod om een complete zonvakantiereizen-site te kopen voor slechts 400 euro. Laten we hem voor het gemak ‘tripjes.com’ noemen. Op tripjes.com staan heel veel reizen te koop, stuk voor stuk automatisch ingeladen vanuit de sites van de reisbureaus via het affiliate marketing programma. Geen omkijken naar. En telkens als een verdwaalde vakantieganger op tripjes.com terecht komt, een reis aanklikt en bij het gevonden reisbureau een tripje boekt, krijgt de eigenaar van tripjes.com geld.

Volgens het overzicht dat de verkoper me stuurde had hij zo dit jaar al een paar honderd euro verdiend. Ik zag dat zijn google ranking op 0 stond, en was nieuwsgierig naar de vindbaarheid van de site. Zoals ik hier al eerder heb uitgelegd is dat makkelijk te controleren. Ik kopieerde de eerste zin van zijn homepage in Google en klikte op ‘zoeken’. Wie schetst mijn verbazing toen bleek dat deze zin tientallen keren gevonden werd. Het bleek de entreezin te zijn van onder (veel) meer de volgende sites:

opvakantievoorweinig.nl, vertrekopreis.nl, een-vakantie-boeken.nl, goedkooplastminutes.nl, reizenboeken.eu, vakantieboer.nl, reizen.fm, flightinfo.nl, beachtours.nl, joopvandijk.nl, onlinevakanties.eu, top-reizen.nl, boekvakantie.eu, vakantie-deals.com, holisun.nl, summertours.nl, vakantiebestemmingzoeken.nl, vakantiedoejezo.nl, fijnereis.nl, gigatours.nl, vakantieknaller.eu, vliegvakantieaanbieding.nl, lastminutereisje.nl, skivakantieboeken.nl, vakantie.fm, nationalevakantievergelijker.nl, gunthtravel.com, online-vakantie-boeken.nu

Lekker is dat. Geen wonder dat de site geen pagerank had. De eigenaar is een amateur die alleen de vormgeving wat veranderd had. Het deel dat Google indexeren kan – de tekst – was identiek aan heel veel andere sites. Hoewel, ‘andere’ is het woord niet. Het gaat hier om een standaard site-script dat je kunt kopen voor 69 euro. Je installeert het, neemt een account bij een affiliate marketing-boer als Daisycon en hup, je hebt een reissite. Als je verder geen moeite doet om die site inhoudelijk aan te passen, van unieke tekstcontent te voorzien en externe links te regelen, dan wordt het natuurlijk nooit wat. Alleen de originele site van de bouwer (beachtours.nl) heeft een pagerank van 2. Alle anderen blijven steken op 0.

Het lijkt me wel een uitdaging om te kijken of het mogelijk is met zo’n standaard script écht geld te verdienen. Iemand interesse om samen met mij de ontdekkingsreis aan te vangen en hier ‘live’ te laten zien hoe het wél moet? www.tripjes.com is al geboekt.

Valkuilen voor vertaalcomputers

Ik heb twee sites waar mensen hun Franse onroerend goed te koop kunnen zetten. Bij de ene is dat in eerste instantie gratis, maar moet de eigenaar achteraf 1% van de vraagprijs betalen. Mits hij via de site een koper vindt. Bij de andere – verder identieke – site kost een plaatsing in één taal 50 euro. Voor eventuele vertalingen betaalt de verkoper 7 cent per woord. Er zit een tellertje op het invulformulier.

Als de verkoper zelf al meerdere taalversies heeft, mag hij die gratis plaatsen. Dan is hij dus voor 50 euro klaar. Wel is het strikt verboden om machinale vertalingen te plaatsen. Ik wil alleen goede Nederlandse, Franse, Engelse en Duitse teksten op mijn site, vertaald door échte professionele vertalers. Daarbij is zeven cent per woord erg goedkoop. Gezien het minimum van 100 woorden heb je voor (50 plus 3×7) 78 euro al een advertentie in vier talen!

Hoewel ik in de uitleg bij het formulier erg duidelijk ben over het verbod op geautomatiseerde vertalingen, zijn er altijd mensen die het tóch proberen. Nu doet Google het niet onaardig, moet ik zeggen. Desondanks haal je de ‘nepvertalingen’ er zó uit, al was het maar omdat die onbekende woorden domweg laten staan. De vertaalmachine heeft verder weinig benul van context. Daardoor kan een tuinslang tot leven komen als ‘garden snake’ en verandert de ‘overloop’ in een ‘overflow’.

Een van de mooiste misvertalingen kwam ik tegen toen ik probeerde mijn site over huizen kopen zonder makelaar in Frankrijk automatisch te vertalen, in de hoop dat het aanpassen van een slechte vertaling minder werk zou zijn dan het zelf compleet vertalen (wat niet het geval was overigens). Al doende kwam ik in de tekst de volgende zinsnede tegen: ‘One of the falcon owls of the French housing market…‘. Hoe toepasselijk!

Krek. bedrijft PR met zichzelf

PR bedrijf je. Net als de liefde. En daarmee houdt de vergelijking niet op. PR gaat er namelijk om, je klanten en iedereen daaromheen het hof te maken en te behagen. Je laat je van je beste kant zien in al je doen en laten. Het grote verschil met reclame is dat je bij PR niet je product of je bedrijf verkoopt, maar je karakter. Belangrijke voorwaarde is dan ook dat je in je relaties met je publiek zo écht mogelijk over komt. De makkelijkste (en enige) manier om authenticiteit uit te stralen is door authentiek te zijn: door nooit te doen alsof. Dat is natuurlijk lastig als je in je hart een ontzettende rotzak bent die er op uit is iedereen een oor aan te naaien. Dan zit er niets anders op dan maar een publieksvriendelijk mombakkes opzetten. Heb je echter in wezen het beste met de mensen voor, dan hoef je dat eigenlijk alleen maar steeds opnieuw te laten zien. Dan bedrijf je vanzelf fantastische PR, bevredigend voor alle partijen.

De online praktijk
Tot zover het abstracte gebabbel. Nu de harde praktijk. Er komen steeds meer bureautjes die zich profileren als ‘online imago managers’. Ze bedrijven PR voor hun klanten op het internet. Nou kan dat best, zolang die bemoeienis beperkt blijft tot het signaleren van kansen en bedreigingen en het geven van advies over hoe te handelen. Waar het mis kan gaan, is als ze plaats nemen in de schoenen van hun klant en namens deze de relaties met het publiek gaan onderhouden.

Damage control
Goed, ook dat kán nog werken, zolang het gaat om relatief simpele zaken als schadebeperking bij calamiteiten. Als je bijvoorbeeld een nieuw koffiezetapparaat op de markt brengt dat blijkt te ontploffen, is het digitale geklaag en gegriep niet van de lucht. De product recall en de navolgende afhandeling van de fabrikant worden op alle fora besproken, waarbij vooral mensen met negatieve ervaringen hun hart luchten. Een PR-bureau kan dan voorzichtig proberen wat tegengas te geven door onder valse namen wat positieve ervaringen te plaatsen. Niet erg authentiek, maar nood breekt wetten.

Je moet er even bij blijven
Toch… in mijn ogen lever je de strijd om de gunst van de consument het beste met open vizier. Als er veel negatief commentaar over je product op een forum staat, doe dan niet of je een gewone consument bent die – goh, toevallig – juist heel positieve ervaringen heeft. De mensen prikken daar al snel doorheen. Nee, stel je gewoon voor als vertegenwoordiger van de firma in kwestie, liefst met je eigen naam en functie, zodat mensen je kunnen googlen. Probeer te begrijpen waar het negatieve gevoel vandaan komt en stel je coöperatief op. Zet je persoonlijk in om individuele problemen op te lossen, volg de klager in kwestie en vraag achteraf op hetzelfde forum naar diens ervaringen. 10 tegen 1 dat de getuigenissen die deze aanpak oplevert zeer overtuigend zijn. Iemand die zegt: “Ik baalde als een kortgesloten stekker, maar jullie hebben het goed opgelost.” Dat is goud waard.

”Bravo!” J. De Vries, tevreden klant
Lastiger wordt het als je een geheel nieuw product wilt presenteren. Voorheen ging dat zo: het PR-bureau stuurde persberichten uit, sprak het eigen netwerk met journalisten aan en beantwoordde vragen van de pers. Tegenwoordig zie je vaak dat ze gaan proberen het nieuwe product ‘onopvallend’ ter sprake te brengen op publieksfora. Een ervaren forumbezoeker pikt de nepberichtjes er zo uit, en niet zelden wordt de ‘mol’ of ‘troll’ onder veel hilariteit afgeserveerd.

Eerlijk duurt het langst kortst
Ook hier is authenticiteit de oplossing. Stel je kwetsbaar op. Ik zie dat wel eens gebeuren op fora. Dan komt iemand met een nieuwe site, die zegt: “Ik heb een nieuwe site, net online. Willen jullie eens kijken of alles het doet? Jullie commentaar is welkom” Voor je het weet staat er een heel topic vol met vriendelijk tips en opmerkingen. Terwijl een directe reclameactie: “Nieuwe site, ga snel kijken!” steevast leidt tot gemor: “Weg met die reclame op ons forum!”

Gratis advies
Een andere goede truc is kennis weggeven. Veel fora zijn bedoeld om vragen te stellen aan meer ervaren bezoekers. Als je bijvoorbeeld speciale transformatoren voor modelbouwtreintjes verkoopt, kun je gaan rondhangen op modelbouwsites en daar adviezen geven over de juiste manieren om spooremplacementen van energie te voorzien. Je hoeft daarbij helemaal je eigen product niet te pushen. Zorg gewoon voor een naam die duidelijk maakt waar jouw expertise ligt: ‘Transformer Man’ en zet in je profiel een link naar je site. Mensen zullen je hulp op prijs stellen. Na verloop van tijd krijg je het imago van ‘expert in energievoorziening’. Potentiële klanten weten dan de weg naar je site en je assortiment heus wel te vinden.

Prima teksten
Tot slot nog even een metaopmerking. Dit hele stuk, gepubliceerd op Krek.Blog, is natuurlijk onderdeel van de PR-strategie van Krek. Copy & Concept. Het is een artikel waarin ik mijn persoonlijke ervaringen en visie op het gebied van web-PR deel met mijn bezoekers. Nou ben ik allerminst een PR-goeroe en heb ik dit allemaal maar verzonnen. Het is gewoon mijn eigen mening. Dus wellicht sla ik de plank af en toe volledig mis. Ervaren PR-tijgers mogen me hier op wijzen in de reactiekolommen. Als je je registreert, krijgt elke reactie een gratis link naar je eigen site. Prima PR!

Actie is … ?
In mijn geval is minder belangrijk of dit verhaal PR-wetenschappelijk klopt. Het gaat er vooral om of dit verhaal lekker leest en overtuigend over komt. Vind jij van wel? Bedenk dan wat ik zou kunnen doen met veel serieuzer, diepgravender en inhoudelijk écht doortimmerd verhaal. Zoals dat van jou!

SEO voor beginners – Schrijven zoals je klanten zoeken

Zoals ik in deze serie al eerder schreef, is Google gek op tekst. Als SEO-tekstschrijver moet je dus zorgen dat je in je teksten de juiste trefwoorden gebruikt. Waarbij je – net als in alle reclame trouwens – uit moet gaan van de trefwoorden die je potentiële klanten zullen gebruiken. Dat is niet per se hetzelfde als wat jij aanbiedt! Zo zag ik laatste een website van een bedrijf dat zijn klanten helpt meer omzet uit hun website te halen. Hun homepage begint met de volgende tekst:

Wij verbeteren uw
online conversie

We ontwerpen aantrekkelijke, eenvoudig te gebruiken websites die scoren. Wij werken snel, doelgericht en altijd samen met uw bezoekers.

Zoekmachines kijken eerst naar de kopregels, meestal herkenbaar aan de code (heading 1). In dit geval dus de tekst Wij verbeteren uw online conversie. Nou wist ik niet wat dat betekende, dus heb ik het even opgezocht. Bij googlen naar ‘online conversie’ krijg ik allerlei resultaten van sites die je helpen maten, gewichten en valuta te converteren. Sites waar je dus online kunt kijken hoeveel kubieke kilo’s er in een pound sterling gaan.

Maar dat kán het niet betekenen in dit verband, dus zoek ik verder. Uiteindelijk wordt het duidelijk. Tegenwoordig betekent ‘conversie’: zorgen dat je bezoekers van je site converteert (bekeert!) tot het aanschaffen van het product, opvragen van een brochure of doen van een donatie. Dat de mensen dus doen wat jij wilt.

Hier maakt deze adviseur de klassieke fout: uitgaan van het eigen product (verbeteren van online conversie) in plaats van de mogelijke zoekopdracht van de klant. Hoeveel potentiële klanten zullen op zoek gaan naar ‘verbeteren online conversie’?

Deze adviseurs zullen hun eigen site vast heel goed hebben ontworpen om de conversie te optimaliseren, maar wat heb je aan een geoptimaliseerde site als er nooit iemand komt kijken? Met simpele en logische zoekopdrachten als “meer rendement uit mijn site”, “omzet internetsite verhogen” en zelfs “site optimaliseren voor conversie” zijn ze onvindbaar bij Google. Ze zullen dus veel potentiële klanten naar de concurrentie zien gaan.

Wat overigens helemaal niks zegt over de kwaliteit van hun conversiediensten. Ze gebruiken moderne methoden als eye-tracking en kwalitatief onderzoek bij bezoekersgroepen om de sites te verbeteren, dus dat zit vast wel snor. Van het voortraject – zoekmachineoptimalisatie – moeten ze echter nog veel leren.

Enfin, het mag duidelijk zijn dat je goed moet nadenken over de zoekopdrachten die jouw klanten mogelijk zullen gebruiken. Nog een voorbeeld. Stel, je verkoopt Sperti. Dat is een middel tegen aambeien. Dan kun je niet volstaan met teksten over ‘preventie en verzorging van hemorroîdale aandoeningen’. Je zult ook zoektermen moeten opnemen als “iets tegen aambeien”, “moeite met zitten”, “pijn in mijn kont”, “pijn bij poepen” en eventueel “zware benen”, want aambeien zijn een flebologisch gerelateerde aandoening (mensen met aambeien hebben vaak ook spataderen).

Even tussendoor voor bezoekers die hier via Google kwamen voor een remedie tegen aambeien. Klik op aambeien!

Kortom, probeer je in te leven in je klant en gebruik de zoektermen die potentiële klanten zullen gebruiken. Je zult zien dat je méér dolende zoekers zult kunnen ‘converteren’ in gerichte bezoekers.

Bakkenist is back

De meeste mensen van mijn leeftijd kennen de naam Bakkenist. Dat was een van de eerste Nederlandsche organisatieadviesbureaux. Een familiebedrijf dat – zoals die zaken gaan – groeide en groeide tot het werd opgekocht door een grote branchegenoot. De naam, het merk, Bakkenist was niet meer.

Of toch wel, want zo’n naam blijft natuurlijk wél ergens. Iemand heeft er nog steeds recht op. En nu een stel ondernemende bedrijfsadviseurs en interimmanagers samen een nieuw bedrijf wilden starten, dachten ze weer aan Bakkenist. Ze hebben de oude naam gekocht, het stof er af geblazen en een onderneming opgericht die weer gewoon ouderwets Bakkenist heet. Een paar van hen heeft overigens ooit bij Bakkenist gewerkt, dus vandaar dat ze op het idee kwamen.

Slim. Inmiddels heb ik gemerkt dat deze intelligente zet geen toevalstreffer was. Omdat ik via mijn klant ONyVA de nieuwe website van het nieuwe Bakkenist mocht volschrijven heb ik een aantal Bakkenisters telefonisch geïnterviewd. Zij vertelden me hun ideeën over de markt, hun aanpak en visie. Ik was tamelijk onder de indruk van de ‘gewone’ manier van praten. Heel nuchter, terwijl veel van dit soort consultants nogal eens een grote broek wil aantrekken. Veel mooie woorden en ingewikkeld doen om het gebrek aan inhoud te maskeren. Daarvan was bij de Bakkenisters geen sprake. Voor mij ook fijn, want ik hou niet zo van bralcopy en doe bij het verwoorden van bepaalde ideeën ook zelf graag zo gewoon mogelijk.

Of dat ook nu gelukt is, laat ik graag aan jouw beoordeling over. De nieuwe site is namelijk live. De tekening is van Floris Tilanus, een artmaatje met wie ik heel lang geleden eens iets gedaan heb wat ik toen al voor herhaling vatbaar vond. Het kwam er alleen niet van. Tot nu dus.

Overigens heeft het hele project van het eerste interview tot het online gaan van de site minder dan twee weken geduurd, waarbij Bakkenist zelf de regie hield over de sitebouw. Over snel schakelen gesproken.

De waarheid over Krek.

Het moet nu maar eens afgelopen zijn met dat geheimzinnige gedoe rond Krek. Het is tijd voor de naakte waarheid! Krek. (met puntje) is de nick van Gregor Hakkenberg, copywriter. En de naam van diens Franse BV’tje Krek. Copy & Concept. De naam is ooit bedacht door de schoonmaakster in huize Krek., toen nog in Huizen (NH). We schrijven 1999. Gregor was op zoek naar een naam en over een kop koffie zei Catherine: “Krek!”. En Krek. zag dat het goed was.

De naam werd meteen geregistreerd, art-maatje Laurens Boschman bedacht een logo (met puntje) en huisstijlkleur en al snel was www.krek.nl online. De vormgeving van de site is in de laatste tien jaar eigenlijk niet veranderd. Net als de structuur. Het is inmiddels wat gedateerd, maar het zijn in ieder geval geen gele letters op een blauwe achtergrond. En krek.nl doet het prima bij Google. Zowel op ‘copy & concept’ als op ‘freelance copywriter’ haalt Krek. al jaren de eerste 10.

Voor de goede orde… we hebben het hier dus over de oerkrek, de Krek. die alle Kreks overbodig maakt.

Toch was het natuurlijk onvermijdelijk dat er ook andere kreks zouden ontstaan. Het woord ‘krek’ is een volksetymologische verbastering van het Franse ‘correct’ en betekent in het Nederlands meer iets als ‘precies’. Vandaar uitdrukkingen als ‘Krek wak wou’ (vaak te lezen als verontschuldiging op iets te kleine huisjes), ‘Krek, zo is ‘t’ en ‘Krek dezelfde’.

Het is een woord dat vooral in de Noordelijke provincies nog tot de spreektaal behoort. Er zijn daarom diverse verenigingen die het gebruiken in hun naam. Zo is er het Uiterwellingergase hotel ‘Krek oer ‘t wetter’, de wat truttige geheelonthouderscarnavalsvereniging ‘Krek “nie” zat’, hun keiharde concurrenten Krek nie gek’ en ‘Krek as bij Beppe’, een webwinkel voor oma’s boerens(p)ulletjes.

Ook zijn er diverse muziekartiesten die zich de naam ‘Krek’ hebben toegeëigend. Een van de bands speelt folkmuziek. Ze leggen de naam, heel modern met twee hoofdletters, als volgt uit: “De naam? Omdat de naam Craig (Gaelic voor plezier) al bezet was werd het KreK. Je spreekt het net zo uit en geeft toch dat folkie gevoel.”
Precies, en omdat krek.nl al bezet was (ik was ze een neuslengte voor) staat hun site hier: KreK.

Een andere band is Krek from the Lowlands. Echt muziek de je gehoord moet hebben om het te geloven. Inmiddels heb ik ze gesommeerd om op korte termijn de kwaliteit van hun teksten te verbeteren of anders een andere naam te kiezen. Zij brengen het Krek.-imago ernstig schade toe. Het moet niet veel krekker worden!

Maar krek is meer!
Krek is namelijk ook een dorp in Slovenië. Bekend van het Pension Krek in het dorpje Bled. Verrassend, omdat het woord ‘bled’ in het Frans weer ‘dorp’ betekent. Ik vermoed dat dit pension genoemd is naar het eiland Krk in Kroatië. Maar het kan natuurlijk ook een familienaam zijn.

Een Belgische Krek
Speciale vermelding verdient Krek in België. Een begenadigd webdesigner, geluidsjager en blogger, ook bekend onder de naam Zwatla. Deze Krek heeft heel veel leuke en hippe dingetjes op zijn site, waaronder stapels en stapels originele Smileys (emoticones) in alle vormen en maten. Maar ook heel veel mp3-bestanden van ‘geluiden’. Gratis.

De krek.com
Een wat irritante krek, want deze familie heet eigenlijk Krekeler, maar ze hebben mooi de krek.com ingepikt. Krekeler verkoopt diamanten in Amerika en gebruiken de eveneens briljante pay-off: Turning Husbands into Heros Since 1938. Met de groeten uit Farmington, Missouri.

Krek van Nujij
Ik heb hem voor het laatst bewaard, maar het is dan ook echt het schraapsel uit de bodem van het vat. Het vervelende is, dat deze Nederlandstalige Krek zich in dezelfde kringen begeeft als ik, de ‘Real Slim Shady’, of liever gezegd… The Real Fat Krek.! Iemand die zich roert op het internet hoort te weten dat de nick ‘Krek’ met of zonder puntje al sinds 1999 bezet is. En wel door de enige echte authentieke originele Krek..

Augmented reality

Het is om gek van te worden zo handig, zo’n bundeltje toepassingen van nieuwe media. Want dat is ‘augmented reality’. Daarmee kun je op je GPS-telefoon met internet als je ergens staat de wereld om je heen op het scherm bekijken (bent u daar nog), maar voorzien van commentaar. Dus stel je staat op het Leidseplein, dan draai je rond en zie je achtereenvolgens de schouwburg (met daarbij de voorstelling van vanavond en het telefoonnummer), de kroegen en restaurants op het plein (aanklikbaar om menu’s te bekijken en commentaren van bezoekers te lezen), de tramhalte (reistijden), Burger King (reclame-menu) en The Buldog (aanbieding Rode Libanon, één halen twee betalen maar heee, jij bent zo stoned who cares, weet je wel?). Zie hier een filmpje over het fenomeen. Handig. Indrukwekkend. Gaat iemand het gebruiken? Misschien.

Maar nu iets heel anders. Genootschap Onze Taal heeft een vraagje. Kunnen we niet een mooie vertaling bedenken voor die term ‘augmented reality’. Wikipedia zegt: ’toegevoegde werkelijkheid’.

Ik stel voor het woord ‘wereldverbeteraar’ te gebruiken. Die term is vrij, want zo iemand heet tegenwoordig ‘idealist’ of ’theedrinker’ of ‘lid van de linkse kerk’. Inclusief nare bijsmaak.

Het systeem verbetert de werkelijkheid, maar werkelijkheidsverbeteraar lijkt me te bewerkelijk.

In de commerciële communicatie heet het dus voortaan:
De nieuwe iPhone. Nu met wereldverbeteraar!

Wie biedt meer?

Koortsig gezever over varkensgriepcomplot

Mijn Franse huizensite Immogo werkt met een concept dat veel mensen verbaast. Adverteerders plaatsen een advertentie die ik dan in drie talen vertaal en – voorzien van veel foto’s – online zet. Ik investeer in externe reclame en steek veel tijd in de Search Engine Optimisation. De site trekt zo’n 20.000 bezoekers per maand, maar er staat geen reclame op en ik verdien er verder niks mee.

Ik ga pas geld verdienen als mijn inspanningen succes hebben. De eigenaar/verkoper mag gratis plaatsen, mits hij mij 1% van de vraagprijs betaalt als hij via Immogo een koper vindt. Als de verkoper zijn huis afmeldt, kan ik niet controleren aan wie hij heeft verkocht. Hij kan dus makkelijk onder de betaling uit komen. Het systeem werkt alleen als hij eerlijk meldt dat zijn koper via Immogo kwam. Het concept is gebaseerd op vertrouwen.

Natuurlijk lopen er rotzakken rond die er geen been in zien je een poot uit te draaien. Maar ik verkies er van uit te gaan dat verreweg de meeste mensen van goede wil zijn. Je kunt dus niet zeggen dat ik wantrouwend in het leven sta. Ik ben geen misantroop. Wel heb ik een diepgeworteld wantrouwen tegen machthebbers. Met name zij die politieke of commerciële heerschappij ambiëren. Groepen en bedrijven die zó groot en sterk zijn dat de individuele verantwoordelijkheid van de leden en werknemers opgaat in het geheel. Die zijn in staat collectief volledig immorele keuzes te maken. Ze gaan in hun streven naar nóg meer macht en geld soms letterlijk over lijken.

De aanhangers van nihilistische bewegingen als GeenStijl zullen mij scharen onder de dragers van aluminium hoedjes en geitenharenwollen sokken en leden van de linkse kerk. Soit. Ik geloof inderdaad dat sommige grote ondernemingen tot alles bereid zijn om hun winst te vergroten. Denk aan Monsanto, dat overal ter wereld bleef verkondigen dat RoundUp biologisch afbreekbaar was, behalve in de landen waar de rechter het ze verboden had. Toen het in de USA allang niet meer mocht, bleven ze het in Frankrijk gewoon roepen. En toen de Franse rechter het ze verbood, lieten ze de claim in Australië op de verpakking staan. Of het spul schadelijk of onschadelijk is, doet er eigenlijk niet toe. Het feit dat ze keihard bleven liegen zolang dat nog niet verboden was, toont aan dat ze niet geïnteresseerd zijn in de mogelijke gevolgen van hun spullen. Ze willen maar één ding: zo veel mogelijk verkopen.

Vandaag las ik op verschillende Nederlandse en buitenlandse sites over de Swine Flu Hoax: het varkensgriepcomplot. De artikelen hebben als rode draad dat het gevaar van de varkensgriep (het virus N1H1) door de overheden – hiertoe aangezet door de farmaceutische industrie – ernstig wordt overdreven. Elk jaar krijgen 25-50 miljoen mensen in de USA griep (influenza). Daarvan komen er zo’n 150.000 in het ziekenhuis terecht, terwijl er 30.000 à 40.000 overlijden (bron). Van de varkensgriep zijn nu in de USA 18.000 (!) gevallen bekend, maar de meeste patiënten worden zonder enige behandeling gewoon weer beter. Waar maken we ons druk om, zou je zeggen?

Inderdaad zijn een paar mensen aan de griep overleden. Dit leidt wereldwijd tot media-aandacht, waarbij het woord ‘pandemie’ steeds terug komt. Overheden bestellen miljoenen doses vaccinatie. De pharmaceutische industrie wrijft zich in de handen. Die is niet gebaat bij geruststellende woorden. Paniek is goed voor de omzet.

De ondernemingen die nu het vaccin mogen leveren hebben al eerder grote fouten gemaakt. Zo heeft het Amerikaanse bedrijf Baxter onlangs serum verspreid dat besmet was met levend griepvirus. Gelukkig werd dit ontdekt voordat er miljoenen mensen mee ‘gevaccineerd’ werden. Je hoopt maar dat het mengen van een onschuldig vogelgriepvirus met een menselijke variant echt een ‘ongelukje’ was. Want als ze opzettelijk dit soort cocktails aan het produceren zijn, lijkt het er op dat de industrie eventueel zelf wel een wereldwijde pandemie op gang wil brengen.

Sommige internetauteurs suggereren dat het zelfs de bedoeling is om zo veel mogelijk mensen ziek te maken. Er zijn gewoon te veel mensen op de wereld, en niet genoeg grondstoffen. Een flinke ziektegolf wiedt de zwakken uit de genenvijver en met name in de armere landen zullen veel slachtoffers vallen. Maar goed, een zó immoreel complot, dat gaat zelfs mij te ver.

Wat zeker is, is dat de belangen groot zijn. Griepremmer Tamiflu is een patent van een onderneming genaamd Gilead Sciences. De vorige keer dat er grieppaniek uitbrak (u weet wel, de ‘zeer dodelijke’ vogelgriep), heeft de Amerikaanse regering voor alle zekerheid een miljardencontract afgesloten met Gilead, voor levering van Tamiflu aan de strijdmachten. De aandelen van het bedrijf schoten door het plafond (700% winst in een paar weken). Tot groot plezier van een van de grootaandeelhouders: Donald Rumsfeld, Amerika’s Minister van Defensie. Over conflicterende belangen gesproken.

In Japan zijn diverse gevallen bekend van ernstige bijwerkingen van Tamiflu, met de dood van 70 kinderen tot gevolg. Misschien heeft dat met etnische verschillen te maken, maar ik zal mijn kinderen (half Japans) geen Tamiflu geven.

Hoe dan ook, er zijn dus bedrijven die er baat bij hebben ons bang te maken voor het H1N1-virus. Bedrijven die nauwe banden onderhouden met regeringen. Tegelijk profiteren ook die regeringen zelf. Er gaan stemmen op om burgerrechten te beperken in de ‘oorlog tegen de griep’. Die beperkingen komen er op neer dat de regering iedereen kan verplichten zich te laten vaccineren. Desnoods onder dwang! In Massachusets, USA is het al zo ver dat het leger bij je thuis aan kan komen kloppen met een injectienaald in de aanslag. Ter bestrijding van een ‘pandemie’ die tot nu toe echter niet kan tippen aan de jaarlijks terugkerende griepgolf.

Als ik dit allemaal lees, krijg ik de bibberaties en breekt het koude zweet me uit. Ik heb toch niks onder de leden?
via

UPDATE: voor de goede orde, zoals je al aan het nagenoeg foutloze taalgebruik kunt zien, heeft dit blog niets te maken met de ‘krek’ die nujij.nl onveilig maakt.

Hollandais en France Reloaded

In verband met de verhuizing van de site naar de servers van Quixys is Hollandais en France tijdelijk even op slot. Dat wil zeggen dat ik even geen stukjes kan plaatsen en dat ook de reactiemogelijkheid is uitgeschakeld. Dit om te voorkomen dat artikelen en reacties verloren raken in de transitie. We wachten nu op het importeren van de DB naar de Quixys-server. Voor vragen of opmerkingen kun je intussen hieronder terecht.

Zingen

Vanavond samen met mijn mooie prachtige dochter naar het zangclubje geweest. We zingen samen ‘You are the sunshine of my life’, deels in het Frans. Daarnaast zing ik zelf nog solo een lied van Sacha Distel.

La Belle Vie

Ô la belle vie
Sans amour
Sans soucis
Sans problème.
Oui la belle vie
On est seul
On est libre
Et on s’aime
On s’amuse à passer
avec tous ces copains
Des nuits blanches
Qui se penchent
Sur les petits matins.

Mais la belle vie
Sans amour
Sans soucis
Sans problème.
Oui la belle vie
On s’enlace
On est triste
Et on traîne.
Alors pense que je t’aime
Et quand tu auras compris
Réveille-toi
Je serai là
Pour toi.

Een beetje Sinatra-achtig. Tony Bennet heeft het ook gezongen als ‘The good life’. Lekker romantisch. Ontzettend leuk om te doen.

Het is feest!

Quatorze Juillet. De nationale feestdag in Frankrijk. Voor mij is het ook feest, want ik hoef dit jaar niet naar eindeloze defilees of broeierige schranspartijen. Ik heb een excuus. Ik moet namelijk werken. Aan een interessante klus: het bedenken van concepten voor een nieuw in de markt te zetten management & consultancy bureau. Lastig, want het gaat vaak om heel abstracte zaken. Kernwaarden, DNA van de onderneming, brand scope, change management en zo. En het stikt van dit soort bedrijven, die op het eerste gezicht allemaal op elkaar lijken.
Na een drietal interviews met directieleden is me echter gebleken dat er wel degelijk iets bijzonders te melden valt. Sterker… ik denk dat ze een prima aanbod hebben. En dat ze binnen het grijze brijtje van de consultancyschuivers zeker een paar potjes kunnen breken.