Ik leende op vakantie eens een paar honderd euro aan een vriend. Toen het op terugbetalen aankwam, ging hij heel moeilijk doen. Hij vertelde dat hij zijn gouden ketting – een cadeau van zijn moeder – was verloren bij het zwemmen in zee. En dat hij nu een nieuwe moest kopen waardoor hij mij niet meer kon betalen. Mijn vertrekdatum kwam steeds dichter bij en op het laatst heb ik hem geconfronteerd waar zijn baas bij stond. Ineens kwam hij over de brug. De dag daarop droeg hij het kettinkje weer. Hij had het opgedoken, zei hij. Dat was op Kreta en die vriend was een Griek. Ik wil natuurlijk niet beweren dat je nooit geld moet lenen aan Grieken. Of aan Griekenland. Maar aan vrienden? Lees verder →

Ik heb – gelijk andere grote Nederlanders als Dave en niet te vergeten Ivo Niehe – een succesvolle carrière opgebouwd in Frankrijk, waar men mij binnen de categorie Nederlandstalige copywriters beschouwt als ‘een hele grote meneer’. Net als Ivo heb ik een gloeiende hekel aan de typisch Nederlandse, calvinistische valse bescheidenheid. Daarom lijkt het me een goed idee op deze plaats eens krachtig mijn eigen loftrompet te steken. Lees verder →

Moos loopt over de Kalverstraat. Een bleke jongeman spreekt hem aan: “Wilt u misschien een gratis persoonlijkheidstest doen?” Moos laat zich overhalen tot het ondergaan van de Oxford Capacity Analysis in een groot pand aan de Stadhouderskade. Helaas blijkt uit de test dat het met zijn persoonlijkheid niet opperbest gesteld is. Moos moet een ‘purification treatment’ ondergaan, gevolgd door complete batterij trainingen die hem uiteindelijk al zijn spaarcenten kosten. Maar dat vind Moos niet erg. Hij heeft nu een leuke job waarin hij veel interessante mensen ontmoet. Al reageert niet iedereen even positief als hij ze aanspreekt in de Kalverstraat.

Lees verder →

Voor de gasten die momenteel in ons huis zitten.
Hier is het document dat we waren vergeten mee te nemen:

ACTIVITEITEN ROND MENETREUIL

Louhans
In het hanzestadje Louhans zijn veel winkels, waaronder enkele supermarkten. Op maandag is hier een grote boerenmarkt (echt een bezoekje waard, mensen komen van heinde en verre!). De winkels zijn in Louhans op dinsdag gesloten.

Lees verder →

Hans van Magnes belt op met de vraag of ik weer eens een tekstje wil schrijven voor Unger Hielkema Advocaten. Hij refereert aan een tekst die ik ooit voor dit kantoor schreef, gericht aan woningcorporaties. Die oude tekst heb ik nog eens opgezocht. Best goed, al zeg ik het zelf. En vooral ook bijzonder dat de klant hem ooit onverkort heeft gebruikt. Dat is lef hebben: Lees verder →

EyeOpen is een nieuwe site die consumenten helpt met een onafhankelijk hypotheekadvies. Daarbij maken ze gebruik van een speciaal hiervoor ontwikkeld matching-systeem dat de ervaringen van honderden (1000, zeggen ze zelf) klanten en de expertise van 500 professionals gebruikt voor het beste advies. Eyeopen laat zich betalen door de hypotheekleveranciers, maar ze hebben met al die leveranciers exact dezelfde beloning per klant afgesproken. Het maakt ze financieel dus écht niet uit waar ze je heensturen. Zo kan hun advies 100% objectief blijven. Goed idee.

Nou zet je een nieuwe dienst niet zomaar in de markt. EyeOpen heeft daarom bedacht actief te investeren in unieke content en social media. In plaats van domweg landingspagina’s vol trefwoordenschuim te laten kloppen, huren ze schrijvers in om opiniërende stukjes te schrijven voor hun blog. Ik ben een van die schrijvers. EyeOpen betaalt mij een vast bedrag per blogje, met als enige eis dat het prikkelend, humoristisch en fris moet zijn. Lees verder →

Jasper Mooren schreef een stuk getiteld “Weg met de kunstsubisie” op DeJaap.nl (Afgezien van de dikwijls hufterige inhoud een goeie site overigens. Participator generated content à la Huffington Post, kan heel groot worden. Maar dat terzijde.) Jasper had voor de gelegenheid een mooi thema bedacht. Tegen kunstsubsidies. Precies in het potje van De Jaap en de PVV. Want kunst, dat is een linkse hobby. Dat mag de burger geen geld kosten. Al die dure liefhebberijtjes van pindakaasopdevloersmeerders en lamanadoeners op het toneel… weg er mee. Lees verder →

Sinds een maand of zo ben ik betrokken bij een nieuw project. Een reclamebureau speciaal voor de verkoop van huizen van particulieren in Frankrijk. Ja, inderdaad, weer die huizen. Ik werd gevraagd om deel te nemen omdat ik nu eenmaal verstand heb van de Franse huizenmarkt, en van reclame. Ze huren me in voor het communicatiestuk: de promotiecampagne. Lees verder →

Het bezit van een ‘agrovilla’ met een hectare grond in de Zuid-Bourgogne brengt nogal wat verantwoordelijkheden met zich mee. Rond het huis ligt zo’n 4000m2 gras dat elke twee weken gemaaid moet worden, en ik sta urenlang met een soort omspitmachine de grond van een stuk akker los woelen waar we bloemen zaaien voor de bijen en andere insecten. En dan natuurlijk de eeuwige strijd met de bramenstruiken, waarvoor de bosmaaier wordt ingezet. Niet per se leuk werk, maar het moet. Lees verder →

Een albino konijn, verpletterd door een aambeeld. Vogelaar schutterend voor de roze plopkap van Rutger. Een valse Molukse homo bij de X-Factor. Het lijden van de jonge Werther. Het dwepen met Houellebecq van een puisterige surrogaatfilosoof. De hongerige blik van een pater op jongensdijen onder lederhosen. Een close-up van de anusbreuk van een zich zwaar vertillende gewichtheffer. Sinterklaas die met een rietje zijn vijfde BaCo inneemt. Een vriend zien huilen. Ten dode opgeschreven Japanners die smeltende staven splijtstof koelen voor volk en vaderland. André Rieu die Frans Bauer begeleidt in een ‘Tribute to Andre Hazes’. De ontknoping van Het Kleine Huis op de Prairie. Jonge sla in september, net geplant, slap nog, in vochtige bedjes. Dat alles kan ik verdragen. Maar de voze ironie van Bert Brussen op oorlogspad, nee.

Als het goed is, kom je op deze site omdat je op zoek bent naar een copywriter. Je hebt behoefte aan een tekstschrijver annex SEO-specialist om je siteteksten te schrijven. Aan iemand met een vlotte pen voor het vullen van een brochure, folder of salesbrief. Of misschien wil je alleen een pakkende slogan of een paar creatieve kopregels laten bedenken. Dat kan ik allemaal, dus ‘missie geslaagd’ zou je zeggen.

Lees verder →

Ik was hem al bijna vergeten, maar nu een potentiële klant me om voorbeelden van recente webteksten vraagt, doemt hij ineens weer aan mijn mentale horizon: de website die ik voor NetWinst volschreef, en dan weer voor hun klant Statenjacht de Utrecht.

Best een aardig voorbeeld, als je ziet hoe erg ik mijn best heb gedaan om overal genoeg van de juiste trefwoorden te vermelden. Soms een beetje té, naar mijn smaak, maar de klant had drie strakke targets gesteld: Google, Google en Google. Nou ja, en terecht, want in de woelige wateren van de markt rond bedrijfsuitjes, evenementen, bruiloftsfeesten, recepties en vergaderingen moet je met zwaar geschut komen wil je het lek boven houden. (oef, wat een nautische metaforen allemaal weer, alsof het niks kost).

Enfin, de teksten vielen goed en ze staan zo op het eerste gezicht nog steeds tamelijk onverminkt online. Dus mij hoor je niet klagen. Met de vindbaarheid is het nog een beetje worstelen, zo te zien. Vandaar nog maar eens deze extra ondersteuning: voor zeilarrangementen, bedrijfsuitjes, een bijzondere vergaderlocatie of een bruiloft of receptie beveelt Krek. van harte aan: Statenjacht de Utrecht.

Online zinloos geweld is mieters, onwijs gaaf, vet lauw en chitty-chitty-bang-boem, of hoe dat tegenwoordig ook heet. Iedereen wil hufter zijn. Lekker veilig vanachter je PC willekeurige netgebruikers schofferen. Gewoon, omdat het kan. Nu moet je natuurlijk wél oppassen dat je jezelf niet in de vingers snijdt, als startend huftertje. Het is pijnlijk als je slachtoffer verbaal begaafd blijkt te zijn en goede argumenten heeft. Voor je het weet staat er #fail of –1 bij je naam. Om dat te voorkomen, hieronder in negen punten wat nuttige tips voor succesvol hufterschap. Lees verder op Nieuwe Hufters!

Brekend: Femke Halsema stapt op. Ja, mensen, Halsema kiest voor de luwte na een glanzende poitieke carrière. Dat is wat! Ik heb er verder niks over te melden en ik weet ook niet waarom ze opstapt, want ze geeft vanmiddag pas een persconferentie, maar iedereen schrijft er over op Twitter dus ja, je moet mee he, als modern medium dat dringend behoefte heeft aan bezoekers en dus met alle winden meewaait.

Dus meld ik het ook maar even hier: Femke Halsema, u weet wel, van de politiek en zo (helaas geen achtergronden beschikbaar op deze termijn, maar volgens mij is ze iets links), stapt op! Zodra er meer nieuws is, leest u dat weer op Twitter en al die andere honderdduizend weblogjes die een graantje van de hype mee willen pikken. Ik laat het bij een kernachtig en nieuwswaardig: FEMKE HALSEMA STAPT OP!

“Nou, we willen dus een site laten bouwen en daar moeten teksten in. En omdat we jou op het internet vonden en je bovenaan stond bij Google dachten we dat jij dat wel zou kunnen. Toen zijn we je site gaan lezen en het leest allemaal heel lekker. Dus wil jij onze site schrijven?”

“Maar natuurlijk, met alle plezier. Laten we eens beginnen met kijken wat er in moet komen te staan. Wat doen jullie precies?

“Ja, eh, nou, wij zijn dus REGELT, een organisatiebureau en wij zijn goed in dingen regelen. Feesten en recepties en beurzen en zo. Wij weten precies waar je terecht kunt met grote groepen, maar ook met kleine groepen. We doen dat al jaren, dus eh…”

[iets later…]

“OK, prima. Bedankt voor alle informatie. Ik denk dat het nu wel begrepen heb. Hebben jullie verder nog bestaande teksten? Dat ik die als basis kan gebruiken?”

“Ja, maar die zijn niet goed. Te simpel. Dan lijkt het net of we niet professioneel zijn. Wij willen dus een professionele uitstraling, want we zijn heel professioneel. We doen dit al jaren, namelijk. Professioneel….”

“Ja, nee, natuurlijk, we gaan zeker voor een professionele uitstraling. Dat heeft natuurlijk ook met de vormgeving te maken. Maar laten we beginnen met de tekst. Op basis van ons gesprek en de oude teksten zal ik een voorstel doen. Zal ik beginnen met een eerste pagina? Dan kunnen we op basis daarvan bepalen of toonzetting en stijl bij jullie passen en dan de rest schrijven. OK?”

“Ja, te gek, succes!”

[enkele dagen later…]

Beste mensen,

Met vriendelijke groet,
Gregor Hakkenberg

Regelt regelt ‘t

Wilt u een feest, evenement, manifestatie, beurs of productpresentatie organiseren? Organisatiebureau Regelt regelt ‘t. We beginnen met een kennismaking, zodat we goed weten wat de sfeer en uitstraling van uw onderneming is. Verder vragen we u het hemd van het lijf over uw doelgroepen, uw gasten, de achtergrond van uw bijeenkomst en wat u ermee wilt bereiken. Hebt u zelf al ideeën over een thema, de catering of de aankleding? Wij nemen het graag in onze overwegingen mee.

Op basis van onze gesprekken komen wij met een passend voorstel. We presenteren enkele evenementlocaties en komen met suggesties voor het programma. Natuurlijk gaat alles in overleg. Het is úw feestje!

Wat voor evenement het ook wordt, de organisatie verloopt vlekkeloos. Wij regelen alles. Van de hapjes tot de garderobe, van de geluidsinstallatie tot de parkeerplaatsen. Als het goed is, merkt u daar tijdens het evenement verder niks van. U geniet mét uw gasten, die gegarandeerd tevreden naar huis gaan en een mooie herinnering aan uw bijeenkomst overhouden.

Interesse? Neem nu contact met ons op. Dan is de complete organisatie van uw volgende evenement zó rond. Regelt regelt ‘t.

[10 dagen later…]

Geachte heer Hakkenberg,

J. H. Regelt, directeur.

Kwaliteit in evenementenorganisatie op maat voor elke onderneming

Evenementenorganisatiebureau REGELT is gespecialiseerd in het volledig en vlekkeloos organiseren van zakelijke evenementen, zoals partijen, presentaties, recepties, jubilea of productpresentaties. Indien u een dergelijk evenement wenst te organiseren bent u bij REGELT aan het juiste adres.

Onze werkwijze geschiedt in een aantal stappen. De eerste stap is de inventarisatie van uw behoefte. Wij analyseren uw onderneming of instelling teneinde vast te stellen welke aard van evenement en welke sfeerbeleving het beste aansluiten bij uw doelstellingen. Vanzelfsprekend houden wij daarbij rekening met alle facetten van uw evenement, waaronder bijvoorbeeld ook de smaak van uw publiek, het soort evenement en de door u beoogde doelen. Vanzelfsprekend is het mogelijk in deze fase ook uw eigen wensen en behoeften in te brengen. Wij houden hier eveneens terdege rekening mee.

Na een grondige analyse van uw wensen en de mogelijkheden op het gebied van een kwalitatief hoogwaardige uitvoering zullen wij u een weldoordacht en professioneel uitgewerkt voorstel doen voor de organisatie van uw evenement. Hierbij zullen wij putten uit onze jarenlange ervaring teneinde u enkele passende evenementlocaties te kunnen voorstellen. Ook zullen meerdere opties voor programmaonderdelen door ons worden gepresenteerd.

In nauw overleg kunnen wij zeker tot een passende invulling van uw evenement komen, dat wij aansluitend ook op professionele wijze kunnen organiseren zodat alles prefect verloopt. Van het arriveren van uw eerste bezoekers tot en met het warme afscheid van uw laatste gasten. Wij doen daarbij ons uiterste best om u en uw relaties een blijvend waardevolle herinnering te bezorgen.

Wenst u nadere inlichtingen of een offerte, gelieve contact met ons op te nemen middels een mailbericht of een telefoontje. Wij staan ten allen tijden tot uw beschikking.

REGELT
Dan is het altijd perfect geregeld

[10 minuten later…]

Geachte heer Regelt,

Gregor Hakkenberg

Laat je een site bouwen, dan wil je een dynamische site. Eentje waar je zelf mee aan de slag kunt: nieuwsberichten plaatsen, teksten aanpassen en plaatjes toevoegen. Je hebt geen zin om voor elk wissewasje bij de sitebouwer aan te moeten kloppen. Waarbij telkens weer de meter gaat lopen.

Eens? Eens. Vraag dus om een site met een Content Management System (CMS). Maar neem geen genoegen met zomaar een CMS. Sta op een simpel systeem. Vraag je leverancier om je – voor hij ook maar iets bouwt – een demonstratie te geven van het CMS. Er zijn namelijk makkelijke, maar ook heel omslachtige systemen, en je wilt niet eerst een week op cursus moeten om je eigen site te kunnen actualiseren.

Het gekke is, dat sommige sitebouwers dit iets te goed begrijpen. Zij spelen graag de kenner en houden jou liefst zo dom mogelijk. Dan lukt prima als ze je een nodeloos ingewikkeld systeem aansmeren. Gevolg: jij komt er niet uit en zij kunnen weer lekker uren schrijven. Daarom vraag je dus éérst die demonstratie. Kun je niet binnen een uurtje de meest gangbare handelingen verrichten, vraag hem dan een andere standaard te kiezen. Het stikt van de open source software op dit gebied.

Oh ja, nog zoiets, als de sitebouwer trots vertelt dat hij altijd werkt met zijn eigen, intern ontwikkelde, superduper CMS, krab je dan nog eens op je kop. Want als hij het ontwikkeld heeft, kun je dan straks nog wel bij hem weg? Kunnen andere sitebouwers er mee overweg? Mogen anderen er überhaupt zonder licentie mee werken? Of is dit systeem voor de sitebouwer een superduper klantenbindertje?

Het grootste voordeel van open source is niet dat het gratis is (telt natuurlijk wel), maar vooral dat er gebruikersgroepen zijn. Met tientallen sitebouwers die stuk voor stuk zonder enig probleem jouw site kunnen beheren en aanpassen. Wel zo’n relaxt gevoel.

Er blijft overigens nog genoeg werk voor de sitebouwer over, want het CMS is alleen maar het dashboard van je site. De knoppen. Er moet ook nog een goed werkende motor in (database op een server) en er moet een mooie strakke carrosserie, het design, om het CMS-karkas heen gebouwd worden. Best veel werk, dat je echt aan een betere web designer moet overlaten, want anders krijg je een dertien-in-een-dozijn-site waarmee je je niet kunt profileren.

Een goede sitebouwer helpt je aan een technisch volwaardige, snelle en fraaie site, met een logisch opgebouwde set knoppen, zodat je zelf de besturing snel onder de knieën hebt. Dat mag best een paar centen kosten, want zo’n lekker flexibel karretje brengt je zonder problemen precies waar je wezen wilt.

Mijn eerste kennismaking met de digitale revolutie was eigenlijk de introductie van de beeldplaat. Omdat ik als freelance journalist voor de Viva stukjes over digitale media schreef, kreeg ik van Philips een video disk-speler te leen. Het zal zo rond 1985 geweest zijn. Op die speler kon je schijfjes draaien met trage interactieve spelletjes, te bedienen met een afstandbediening die een pijltje over de beeldbuis deed schuiven. Er zat ook een rudimentaire digitale encyclopedie op. Daar smulde ik van. Vogelgeluiden, beelden van schepen op de Nijl, de toespraak van John F. Kennedy in Berlijn en de onvergetelijke ramp met de Hindenburg met die volslagen ontredderde verslaggever. Fantastisch, al die multimediale informatie op één glanzend schijfje. Een wonder.

Mijn eerste Mac
In 1987 kwam ik als copywriter in dienst bij een reclamebureau. Daar stond een server in de kelder en op elk bureau een werkstation. Tegenwoordig heet dat een ‘thin client’ maar toen was het meer een ‘tough customer’. De mijne was een Mac Mini. Draagbaar. Dat wil zeggen, hij woog een kilo of 20 en er zat een tas bij ter grootte van een flinke plunjezak. Het tekstverwerkingsprogramma (macword?) stond op een floppydisk en daar konden dan nog zo’n 10 pagina’s tekst bij. Was de disk vol, dan moest je via de interne harde schijf van 1 Mb de tekst stukje bij beetje overschrijven op een andere floppy. Zat je dus een paar keer die schijfjes te wisselen. Desk Jockey.

De digitale snelweg
In 1991 begon ik voor mezelf als freelance copywriter. De computer mocht ik meenemen. Teksten verstuurde ik eerst op een schijfje in een kartonnen envelop tot ik met een modem rechtstreeks contact kon leggen de klant. Een hoop gepiep en gekraak en 28k per seconde! Eerlijk gezegd kan ik me niet zo veel herinneren van mijn eerste ervaringen met internet. Euronet gaf me mijn eerste mailadres (gregor@euronet.nl) en ik schreef me ook in bij Spiderweb, waar je Mac-software kon delen.

Internet classic 1: de coffee-cam
Internet was een wereld vol verbazende ontdekkingen. Een of andere slimmerik in Engeland had op de universiteit een camera op de koffiemachine had gericht, zodat iedereen in het kantoor (en vanaf 1993 ook de rest van de wereld) op zijn beeldscherm kon zien of er nog koffie was. Anderen toonden ons hun aquarium, hamster of zelfs hun woonkamer. Korrelige beelden, die schokkerig versprongen. Het was nog zeker geen youtube.

Internet classic 2: de Big Red Button
Wel was al duidelijk dat het internet zich bij uitstek leende voor futiliteiten. Wie kent niet de beroemde ‘Really Big Button That Doesn’t Do Anything.” Een website volledig opgebouwd rond een rode knop waar je vruchteloos op kon klikken. De lol was het gastenboek, waar de ene na de andere bezoeker hoog opgaf van de ‘life changing experience’ die het vruchteloos klikken ze had bezorgd. Lachen.

Internet classic 3: de million dollar homepage
Maar creativiteit hoefde niet per se tot nutteloos vermaak te leiden. Je kon ook rijk worden met internet. Een Britse student bedacht de million dollar home page, met 1 miljoen pixels, te koop voor 1 dollar per pixel. De pagina – of liever het idee – trok vele duizenden bezoekers, waardoor adverteerders maar wat graag wilde betalen voor wat exposure. De pagina is uitverkocht, dus de student heeft inderdaad een miljoen binnengehaald. Mooi toch!

We zijn nu ergens rond 2005, al voelt het als zeer oude koek. Zo zie je maar hoe snel het gaat. Tot zover dan ook mijn korte overzicht van de digitale geschiedenis aan de hand van een paar classics.

Internet classic 4: de red paperclip
Nog eentje? Goed dan. De Canadees Kyle MacDonald besloot een weblog te gebruiken om verslag te doen van zijn pogingen een rode paperclip te ruilen voor een huis. Met 13 tussenstappen slaagt hij daar ook in, flink geholpen door de bekendheid van zijn site. De site One Red Paperclip zelf is een beetje een rommeltje, maar het verslag staat ook op Wikipedia.
Over fantastische internetuitvindingen gesproken!

IK heb er geen last van, maar sommige mensen schijten zeven kleuren stront als ze iets moeten schrijven dat bedoeld is voor publicatie. Een uitnodiging. Een persbericht. Een lollig stukkie voor de vertrekkende collega Joop. Een zakelijke brief. Of een column voor een vakblad. Het idee alleen al dat hun tekst straks door tientallen, honderden of misschien wel duizenden mensen gelezen of gehoord zal worden, vervult ze van een onredelijke maar daardoor niet minder reële angst.

Ben jij ook zo iemand? Relax. Ik geef je vijf tips waarmee ook de grootste ecritofoob tamelijk makkelijk een prettig leesbare tekst kan produceren. Alleen één ding: enkele van deze tips mogen van het Nationaal Syndicaat Broodschrijvers eigenlijk niet openbaar gemaakt worden. Logisch, want als iedereen zelf kan schrijven blijft er geen werk voor de broodschrijvers over. Dus eh… dit artikel alleen verspreiden onder goede vrienden en betrouwbare Twitter-followers. Afgesproken? OK, daar gaan we.

1. verbind de puntjes
Je kent die tekenspelletjes wel waarbij je een pagina vol genummerde puntjes ziet. Door de puntjes met elkaar te verbinden maak je een tekening. Zo kun je ook een tekst schrijven. Maak eerst een lijstje van alle punten die je naar voren wilt brengen. Ga door tot je echt niks meer weet te verzinnen. Maak vervolgens groepjes van punten die min of meer bij elkaar horen. Je hebt nu de basis voor je verhaal.

Naast inhoudelijke punten kun je ook een lijstje maken van losse woorden die je graag ergens kwijt wilt. Werkwoorden, zoals ‘samenbinden, integreren, oplossen’, of ‘lachen, treuren, troosten’. Maar ook sfeerwoorden als prachtig, verrassend, indrukwekkend, teleurstellend zijn prima basismateriaal. Schrijf maar gewoon op, weggooien kan altijd nog.

Door de sfeerwoorden te koppelen aan de onderwerpen, heb je al heel veel van je puzzelstukjes bij elkaar. Nu is het een kwestie van deze losse brokjes aaneenrijgen en pilatuspas… een goed gestructureerde tekst met de boodschap keurig verdeeld in paragrafen, die precies de juiste emoties overbrengt.

2. maak een mix
Teksten stelen is plagiaat. Maar je mag je natuurlijk best laten inspireren door wat anderen ooit geschreven hebben. Zoek op internet teksten over hetzelfde onderwerp en noteer hieruit fragmenten. Geen hele alinea’s, maar groepjes woorden, verhaallijnen, ideeën, invalshoeken. Op basis hiervan kun je een geheel nieuwe, eigen mix maken die precies zegt wat jij wilt overbrengen. Zoals een patchwork beddesprei, waar oude lapjes op creatieve wijze een nieuw patroon vormen.

Je kunt ook nog iets losser te werk gaan door je gewoon ontzettend goed in te lezen. Vul je hoofd met relevante woorden, termen en zinnen van heel veel anderen, leg alles terzijde en laat je hersens weer leeglopen op papier.

3. schrijf voor één iemand
Dit is een ontzettend sterke tip. Uiterst geheim omdat hij schrijven doodsimpel maakt. Als je een overtuigend verhaal moet overbrengen en je raakt geblokkeerd door het idee dat het straks in de krant staat, schrijf dan dat verhaal gewoon aan een vriend.

Concreet voorbeeld. Een personeelsadvertentie. Heel vaak lees je van die dooie opsommingen van taken, eisen en beloften. Ontzettend saai en absoluut niet wervend. Terwijl het zo makkelijk is! Doe gewoon net of je iemand kent – een goede vriendin, een verre nicht – voor wie de geboden baan perfect geschikt zou zijn, en schrijf haar een brief. Begin met ‘Beste Judith, moet je horen…’ en vertel in je eigen woorden wat het werk inhoudt. Leg uit wat je allemaal moet kunnen om te slagen in de baan. En sluit af met een overtuigend verhaal over de organisatie, het team en de beloning.

Klaar? Je tekst is af. Je hoeft alleen de te persoonlijke stukjes te verwijderen (zuipt die lelijke vriend van je nog steeds zo?) en je tekst kan zó de krant in.

Ditzelfde truukje werkt overigens ook bij afscheidsredes en zelfs verkoopbrieven. Misschien moet je die laatste categorie na het schrijven iets uitgebreider bewerken en onpersoonlijker maken. Maar de argumenten die je gebruikt om te overtuigen, blijven gelijk. En je hebt de schrijfdrempel overwonnen.

4. Begin gewoon met schrijven
“Ja, doei!” zul je zeggen, “Het probleem is juist dat ik er zo tegen op zie!” Dat snap ik, maar toch is het soms het beste om maar gewoon te gaan zitten tikken. Begin desnoods over iets heel anders. Besluip je onderwerp vanuit een andere invalshoek.

Zelf schrijf ik ontzettend veel. Maar ik zit nooit naar een wit vel papier (of een leeg document) te staren, wachtend op inspiratie. Echt nooit. Moet je ook niet aan beginnen, want dan wordt het een obsessie. Dan ga je denken ‘ik kan het niet’. Je kunt het namelijk wél. Ga gewoon zitten en tik. Over de kat in de tuin, je vakantie in Griekenland, die tijd dat je samen met de je collega Joop plannen maakte om een huisje aan het strand te kopen en dat hij dat toen wel heeft gedaan en jij niet, wat zo typerend voor hem is, want Joop, die collega die nu na 15 jaar trouwe dienst vertrekt was echt een doener. Iemand die besluiten kon nemen en die ook anderen hielp als het even niet wilde lukken… en zie: je bent al aardig op streek met die feestrede voor het afscheid van collega Joop!

Op deze manier kun je zelfs een draak van een onderwerp, dat je met zijn lelijke muil zijn gore adem uitdagend in je gezicht blaast, toch bij de staart pakken, temmen en in triomf naar de finish rijden.

5. heb schijt aan conventies
Schrijven is oorlog. Alles mag. Trek je niks aan van alle regels en adviezen. Start gewoon je verhaal met ‘IK’, desnoods in hoofdletters. Gebruik vieze woorden als stront en schijt. Verzin maar wat en vertel regelrechte leugens, gewoon omdat het kan. Gooi het op papier! Zul je eens zien hoe bevrijdend dat werkt.

En bedenk, als het er allemaal eenmaal staat, kun je altijd nog terugkrabbelen. Dan heb je in ieder geval voldoende ruw materiaal, je gedachten staan zwart op wit. Vervolgens kun je alles precies zo aanpassen als jij dat wilt. Hier en daar wat schrappen. Schaven aan de scherpe randjes. Vieze woorden deleten, de je-vorm veranderen in u.

Maar bedenk: het hoeft niet. Het is jouw tekst. Die je helemaal zelf hebt geschreven. Gefeliciteerd.

UPDATE op dringend verzoek van het NSB: mocht u er ook na bovenstaande tips nog steeds niet in slagen een behoorlijke tekst op papier te krijgen, wend u dan tot een professionele broodschrijver, die u graag bedient met een kwalitatief hoogwaardige tekst op maat.

Het leuke van het copyvak is dat je al doende veel leert over allerlei onderwerpen. Toevallig ging het deze week ten kantore van Krek. vooral over technische installaties en bouwprojecten. En dan van verschillende invalshoeken. Ik sprak met een technisch installatiebedrijf gespecialiseerd in HVAC (klimaatbeheersing), een bouwkundig tekenbureau dat architecten ondersteunt, een specialist in ontwerp en uitvoering van veilige en gezonde werkomgevingen, een leverancier van buizen voor bescherming van kabels en leidingen en een bedrijf dat de software levert waarmee onderhoudsmonteurs, installateurs en andere mensen in het veld hun werk beter kunnen doen.

Nu heb ik de ballen verstand van bouwen. Ik kan zelfs met twee handen nog geen spijker in een boor zagen. Maar ik kan wél heel goed doen alsof ik er verstand van heb.

Wat ik bij de ene klant opsteek, gebruik ik in de gesprekken met de anderen, zodat iedereen de indruk krijgt dat ik er verstand van heb. Mijn kennis is wel breed, maar slechts een paar micron dik. Maar dat maakt niet uit. Om een goede tekst te schrijven hoef ik namelijk niet echt verstand te hebben van wat al die ondernemingen doen. Als ik het maar snap!

Als ik het snap, kan ik het uitleggen op een niveau dat ook potentiële klanten kunnen bevatten. Met slim gebruik van bestaande teksten en jargon probeer ik bovendien een zekere mate van expertise te suggereren. Als ik er dan ook nog in slaag me in te leven in de behoeften van de klant, kan het resultaat behoorlijk overtuigend zijn. De potentiële klanten lezen mijn tekst en denken: “Kijk, dáár begrijpen ze waar wij mee zitten. Díe kunnen mijn probleem oplossen.”

En zo kan het dus gebeuren dat iemand die zelf niet echt diepgaand verstand van het onderwerp heeft, er tóch overtuigend over kan schrijven. Als hij tenminste kan schrijven. Mooi moment om een gedichtjes van Riekus Waskowsky te citeren. Uit het hoofd:

Dichten is als koken
Je pleurt wat in de pan
Dan is het altijd lekker
Als je koken kan.

Ocherm. Nou heb ik het toch maar even opgezocht. En wat blijkt? Ik heb het gedicht in mijn herinnering onbewust ‘gecorrigeerd’ – opgepoetst en keurig gerangschikt in regeltjes met ritme. Het origineel was veel vrijer van vorm:

Dichten is net als koken:
je pleurt maar wat in de pan
als je koken kan.

Dus je snapt: ook daar heb ik niet echt verstand van. Maar ik kon het wél overtuigend brengen en daar gaat het om.