De hoofdpersoon uit de beroemde serie ‘Waar is Waldo’ heet in Frankrijk Charlie. Vandaag zijn we allemaal een beetje Waldo, want een groot deel van Charlie is voor altijd weg.

Wat ik echt geweldig vindt, is snert van spliterwten. Dat moet dan minimaal één dag in de week, om te wellen. Niet te lang, want rotte erwten zijn zinloos geweld. De gewelde erwten doe je met prei, knolselderij en eventueel wat aardappels in bouillon om langdurig te laten pruttelen, niet te heet, met kruiden, peperkorrels, spekjes en worst. Een weldaad. Genieten. Echt wel! Of niet soms?

Laatst zag ik ergens op het internet een dingetje waarvan ik dacht: “Handig!”. Het was een slim gevouwen stuk polidinges in de vorm van een soort wiegje dat je aan je stopcontact kon hangen simpelweg door de stekker door een gat te duwen. In het wiegje past dan precies je mobieltje, dat zo Lees verder →

Koop mij nu! Just do it! Reclame krijgt soms de vorm van een gebod. Je móet die suffe Senseo inruilen voor een echte Jura koffiemachine, je bent een sukkel zonder nieuwe iPad, twee keer per jaar vakantie is echt een minimum, en trouwens, die leuke teenslippers kun je echt niet laten liggen voor die prijs. Het is ‘maar’ reclame, maar we trappen er toch steeds weer in. Dat kan op zich geen kwaad. Tenzij je doorschiet in je consumptiedrang en je aan het eind van de maand dwars door het gat in je hand de bodem van je portemonnee kunt zien. Gelukkig is daar dan opnieuw die reclame: Lees verder →

Een enorme hit bij de jeugd in Frankrijk: Norman. “Oui?”, zul je vragen? Norman! Norman fait des videos. Norman is een jongen van 23 die humoristische video’s maakt voor op youtube. Een soort standup, waarbij hij inderdaad staande praat in een iets te hoog opgehangen webcam, grappen maakt en die aan elkaar monteert. Norman behandelt dagelijkse ergernissen, zoals te laat komen, mensen die opscheppen over hun tweetaligheid, volwassen worden en Apple fanboys. Lees verder →

Jarenlang maakte ik plezierig gebruik van de software’Ideablog’, gebouwd door Alex de Haas. Het is nu echter zózeer achterhaald door de moderne techniek, dat Alex geen gebruikersondersteuning meer biedt. Jammer, maar goed, ik wilde toch al overstappen op WordPress. Ik vroeg daarom WP-wizzard Erik de Vries van WP Webbouw mijn blog te verhuizen. Helaas ben ik daarbij wat te voortvarend te werk gegaan. Helemaal vergeten dat je éérst alles moet saven en overzetten en zo, en dan pas de DNS-gegevens wijzigen. Ja, ik weet het… sukkel! Lees verder →

Auto rijden is duur. Niet alleen omdat zo’n groot onhandig apparaat zelf – met al die toeters, knoppen en lampjes – veel geld kost, maar ook vanwege de bijkomende kosten. Je betaalt voor je auto belasting. En je moet je auto verzekeren. Wat een gedoe, weer! Net als bij veel andere financiële producten lijken ook hier de verzekeraars hun uiterste best te doen om de voorwaarden en prijsstructuur van de autoverzekering zo ondoorzichtig mogelijk te maken. Je theorie-rijexamen halen is een stuk makkelijker dan de goedkoopste autoverzekering kiezen. Lees verder bij EyeOpen Blog.

Iedereen die een béétje online actief is, droomt ervan. Een site beginnen, groot maken en dan op het juiste moment verkopen aan een grote partij. Hét grote Nederlandse voorbeeld op dit gebied is natuurlijk Marktplaats. In 1999 gestart en al binnen een jaar door de bedenker verkocht voor 300.000 euro. Vijf jaar later: bingo! Verkocht aan eBay voor een 225 miljoen euro!

De vergelijkingssite Independer is eveneens uit 1999. Opgericht door twee bankmedewerkers als objectieve site waar consumenten financiële producten kunnen vergelijken. De eerste jaren moeten de consumenten na een vergelijking op >> Lees verder bij EyeOpen-blog

Een huisgenoot van mij leefde heel zuinig. Op het gierige af. Hij zette zichzelf op rantsoen en liep in de supermarkt continu te rekenen, om op een eindbedrag uit te komen dat naar beneden afgerond moest worden. De stuiver (5 cent) was namelijk de kleinste munteenheid. Dus bij de kassa hoefde je voor ƒ17,52 aan boodschappen slechts ƒ17,50 neer te tellen. Tel uit je winst! Lees verder →

Ik leende op vakantie eens een paar honderd euro aan een vriend. Toen het op terugbetalen aankwam, ging hij heel moeilijk doen. Hij vertelde dat hij zijn gouden ketting – een cadeau van zijn moeder – was verloren bij het zwemmen in zee. En dat hij nu een nieuwe moest kopen waardoor hij mij niet meer kon betalen. Mijn vertrekdatum kwam steeds dichter bij en op het laatst heb ik hem geconfronteerd waar zijn baas bij stond. Ineens kwam hij over de brug. De dag daarop droeg hij het kettinkje weer. Hij had het opgedoken, zei hij. Dat was op Kreta en die vriend was een Griek. Ik wil natuurlijk niet beweren dat je nooit geld moet lenen aan Grieken. Of aan Griekenland. Maar aan vrienden? Lees verder →

Ik heb – gelijk andere grote Nederlanders als Dave en niet te vergeten Ivo Niehe – een succesvolle carrière opgebouwd in Frankrijk, waar men mij binnen de categorie Nederlandstalige copywriters beschouwt als ‘een hele grote meneer’. Net als Ivo heb ik een gloeiende hekel aan de typisch Nederlandse, calvinistische valse bescheidenheid. Daarom lijkt het me een goed idee op deze plaats eens krachtig mijn eigen loftrompet te steken. Lees verder →

Moos loopt over de Kalverstraat. Een bleke jongeman spreekt hem aan: “Wilt u misschien een gratis persoonlijkheidstest doen?” Moos laat zich overhalen tot het ondergaan van de Oxford Capacity Analysis in een groot pand aan de Stadhouderskade. Helaas blijkt uit de test dat het met zijn persoonlijkheid niet opperbest gesteld is. Moos moet een ‘purification treatment’ ondergaan, gevolgd door complete batterij trainingen die hem uiteindelijk al zijn spaarcenten kosten. Maar dat vind Moos niet erg. Hij heeft nu een leuke job waarin hij veel interessante mensen ontmoet. Al reageert niet iedereen even positief als hij ze aanspreekt in de Kalverstraat.

Lees verder →

Voor de gasten die momenteel in ons huis zitten.
Hier is het document dat we waren vergeten mee te nemen:

ACTIVITEITEN ROND MENETREUIL

Louhans
In het hanzestadje Louhans zijn veel winkels, waaronder enkele supermarkten. Op maandag is hier een grote boerenmarkt (echt een bezoekje waard, mensen komen van heinde en verre!). De winkels zijn in Louhans op dinsdag gesloten.

Lees verder →

Hans van Magnes belt op met de vraag of ik weer eens een tekstje wil schrijven voor Unger Hielkema Advocaten. Hij refereert aan een tekst die ik ooit voor dit kantoor schreef, gericht aan woningcorporaties. Die oude tekst heb ik nog eens opgezocht. Best goed, al zeg ik het zelf. En vooral ook bijzonder dat de klant hem ooit onverkort heeft gebruikt. Dat is lef hebben: Lees verder →

EyeOpen is een nieuwe site die consumenten helpt met een onafhankelijk hypotheekadvies. Daarbij maken ze gebruik van een speciaal hiervoor ontwikkeld matching-systeem dat de ervaringen van honderden (1000, zeggen ze zelf) klanten en de expertise van 500 professionals gebruikt voor het beste advies. Eyeopen laat zich betalen door de hypotheekleveranciers, maar ze hebben met al die leveranciers exact dezelfde beloning per klant afgesproken. Het maakt ze financieel dus écht niet uit waar ze je heensturen. Zo kan hun advies 100% objectief blijven. Goed idee.

Nou zet je een nieuwe dienst niet zomaar in de markt. EyeOpen heeft daarom bedacht actief te investeren in unieke content en social media. In plaats van domweg landingspagina’s vol trefwoordenschuim te laten kloppen, huren ze schrijvers in om opiniërende stukjes te schrijven voor hun blog. Ik ben een van die schrijvers. EyeOpen betaalt mij een vast bedrag per blogje, met als enige eis dat het prikkelend, humoristisch en fris moet zijn. Lees verder →

Jasper Mooren schreef een stuk getiteld “Weg met de kunstsubisie” op DeJaap.nl (Afgezien van de dikwijls hufterige inhoud een goeie site overigens. Participator generated content à la Huffington Post, kan heel groot worden. Maar dat terzijde.) Jasper had voor de gelegenheid een mooi thema bedacht. Tegen kunstsubsidies. Precies in het potje van De Jaap en de PVV. Want kunst, dat is een linkse hobby. Dat mag de burger geen geld kosten. Al die dure liefhebberijtjes van pindakaasopdevloersmeerders en lamanadoeners op het toneel… weg er mee. Lees verder →

Sinds een maand of zo ben ik betrokken bij een nieuw project. Een reclamebureau speciaal voor de verkoop van huizen van particulieren in Frankrijk. Ja, inderdaad, weer die huizen. Ik werd gevraagd om deel te nemen omdat ik nu eenmaal verstand heb van de Franse huizenmarkt, en van reclame. Ze huren me in voor het communicatiestuk: de promotiecampagne. Lees verder →

Het bezit van een ‘agrovilla’ met een hectare grond in de Zuid-Bourgogne brengt nogal wat verantwoordelijkheden met zich mee. Rond het huis ligt zo’n 4000m2 gras dat elke twee weken gemaaid moet worden, en ik sta urenlang met een soort omspitmachine de grond van een stuk akker los woelen waar we bloemen zaaien voor de bijen en andere insecten. En dan natuurlijk de eeuwige strijd met de bramenstruiken, waarvoor de bosmaaier wordt ingezet. Niet per se leuk werk, maar het moet. Lees verder →